ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ

     Μα να κατηγορείται ο αγαπημένος μου Μπερλουσκόνι, που πραγματικά καταδέχτηκε να κυβερνήσει όλα αυτά τα συγκεντρωμένα νούμερα στην Ιταλία; Τους απόγονους της Ρώμης, στην οποία είχε μεταμπαλαδευθεί ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός;

Κι επειδή ο Σίλβιο, μου δίνει μια ελπίδα αυριανή για το όργανο μου, να ρωτήσω ξεκάθαρα: Είναι σοβαρά πράματα αυτά που γίνονται; Να έχουν μαζευτεί κάτι αγάμητοι εισαγγελείς και νάχουν ετοιμάσει μια δικογραφία 782 σελίδων;

     « Έκανε σεξ με ανήλικη επί πληρωμή.» Έξι λέξεις έγραψα ο πούστης, πλήρως κατανοητές . Και μια λέξη ανά σελίδα να είχα γράψει, ΚΑΙ θα είχα τελειώσει με την κατηγορία, ΚΑΙ πόσα δένδρα θα είχα σώσει. Όλοι αυτοί οι μαλάκες που έχουν τελειώσει και τη νομική, τι στο διάολο έχουν γράψει στα κωλόχαρτα; Και γι’ αυτό τους λέω αγάμητους. Όταν γράφεις τόσα πολλά για ένα πήδημα, μάλλον πρέπει , ΚΑΙ να μην πηδάς, αλλά ΚΑΙ να τον παίζεις κανονικά.

     Βέβαια, μιλάμε για τον πρωθυπουργό. Άρα; Άντε να φτάσεις στις δέκα σελίδες ή και στις 69, αν έκανε και τέτοιο ο Σίλβιο. Στις περίσσιες σελίδες τι γράφανε οι παπάρες; Περιγραφή των στάσεων του πηδήματος; Και τι είναι το γαμήσι; Eγκυκλοπαίδεια; Βρε όλο το σενάριο της πιο πετυχημένης τσόντας είναι μάξιμουμ δυο σελίδες.

     Υπάρχει βέβαια μια εξήγηση για την μακροσκελή δικογραφία: Όλοι αυτοί που βάλθηκαν να εξυγιάνουν το σύστημα, τις μισές σελίδες να τις έχουν κενές. Δεν πιάνει το μελάνι σε υγρές σελίδες. Δηλαδή να ξεκινάς να γράψεις κάτι, να φαντασιώνεσαι ότι το κάνεις εσύ και να τον ψιλοτρομπάρεις κάτω από το τραπέζι. Μιλάω για τους αρσενικούς νομικούς. Για τους θηλυκούς, που ανακατεύτηκαν στην υπόθεση, τεχνικά το θέμα είναι διαφορετικό. Ανεβαίνεις στο τραπέζι της συγγραφής και παίζοντας με τον δονητή, σου φεύγουν και σένα ζουμιά. Πάντως, καταλαβαίνω ότι βράχηκαν οι σελίδες κι επειδή είναι κι αριθμημένες, θα έπρεπε να επισυναφθούν όλες. Η δικαιοσύνη τόσες σελίδες έδωσε, τόσες θέλει να πάρει. Έστω και κενές.

     Αλλά εγώ στην κατηγορία, δεν έχω καταλάβει συγκεκριμένα πράματα: Διώκεται ο αρχηγός, επειδή έκανε σεξ σε τέτοια ηλικία , επειδή το έκανε με ανήλικη ή επειδή πλήρωσε; Θέλω ακρίβεια κι ανάλυση μην τυχόν και προλάβουμε τίποτε καύλες στην δικαστική αίθουσα της ακροαματικής διαδικασίας που θα αναλύσει τα γούστα του Ιταλού πρωθυπουργού. Γούστα που θα αποτελέσουν δεδικασμένο για όλους εμάς που προσμένουμε να φτάσουμε στην ηλικία του και βέβαια με κάποιον τρόπο να εξακολουθούμε να πηδάμε.

     Διότι το σεξ είναι υγεία . Πιστεύω να συμφωνούμε σε αυτό. Πάει η πρώτη κατηγορία. Όπως συμφωνούμε ότι είναι καθ’ όλα νόμιμο και ηθικό να συνάπτεται γάμος μεταξύ δυο ανθρώπων που έχουν τριάντα χρόνια διαφορά. Που ήταν έρωτας άδολος κι όχι η δύναμη του χρήματος. Κι οι Έλληνες σαν λαός προοδευτικός, έχουμε και πολιτική παράδοση πέραν της οικογενειοκρατικής. Ο πρωθυπουργός μας, ο παλιός , θα έβγαινε με τόση πλειοψηφία , αν δεν ήταν μοιχός στα εβδομήντα του; Τώρα αν του φεύγανε τα σάλια, αυτά είναι λεπτομέρειες που δεν αφορούν εμάς. Αφορούν την κότα που καθόταν μαζί του. Και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

     Να μην ξεφεύγουμε όμως σε μπούρδες για το κρεβάτι του οποιουδήποτε. Και κυρίως πώς το κάνει. Φυσικά ή με χάπια, τζάμπα ή επί πληρωμή. Δικαίωμα του. Κι ειδικά αν είναι και πρωθυπουργός που μπορεί να γαμήσει τον καθένα όποτε του κατσικωθεί. Θα κατηγορηθεί ο Σίλβιο, που έβαλε τα χρήματα του στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι, και μάλιστα το έπιπλο είχε και το ίδιο χρώμα με το μαλλί του; Πλάκα κάνουμε τώρα; Αντί να κοιτάμε την χρωματική αρμονία κι ότι με τον παρά του πήδηξε και δεν ξεψείρισε τα ιταλικά δημόσια ταμεία, θα βγούμε και παραπονούμενοι; Πάει και η δεύτερη κατηγορία.

     Και το κορίτσι, ήταν πράγματι ανήλικον; Δηλαδή κανά τρίμηνο πριν την ενηλικίωση; Και παρασύρθηκε μην γνωρίζοντας ποιος πρόκειται να της τον χώσει, αφού είχε πάρει το 50% του Μαρόκο, και μετά, το 40% της Ευρώπης; Πουτάνα ήταν η κοπελιά επίσημα και με συγκεκριμένη δράση. Σε αυτό το τρίμηνο που απέμενε μέχρι να γίνει ενήλικος, θα αποφάσιζε τι δουλειά θα έκανε το μουνί της; Αυτά μαθαίνουν στα πανεπιστήμια οι δικηγόροι και οι δικαστές; Διότι άμα είναι έτσι, να τους φέρω σε επαφή με την κανονική ζωή και τις παρτούζες που γίνονται στα σχολικά πάρτυ ή στην καθημερινότητα.

     Και να πληροφορηθούν βέβαια, ότι μυριάδες γυναίκες χρησιμοποιούν το μουνί τους για πλουτισμό, κοινωνική άνοδο ή για να σύρουν το καράβι, κυρίως αυτές που είναι από νησιά και κρατούν μια ναυτική παράδοση. Και δεν βρίσκω τίποτε κακό σε αυτό. Βίασε καμιά ο πρωθυπουργός; Όχι βέβαια. Ζήτησε μια φρέσκια σάρκα, ένα στητό βυζί, μια φυσική έλλειψη κυτταρίτιδας και του βρήκαν το πουτανάκι. Τι έπρεπε να ζητήσει; Τη Μέρκελ; Ούτε εγώ δεν την πηδάω, που την έχω κι ανάγκη. Ιταλοί. Μια ζωή στη μαλακία κι ειδικά τώρα που ο κομαντάτε είπε να βρει μια γκόμενα να γαμηθεί, κι όχι τον Χίτλερ, όπως τότε.

     Γάμησε ο Μπερλουσκόνι. Και λοιπόν; Εδώ γαμάει ο κάθε τελευταίος τροχός της αμάξης. Όλοι ψάχνουν το φρέσκο, είτε δωρεάν είτε με πληρωμή, και θα κάνουμε και κατηγορίες; Εδώ πουλιούνται γυναίκες για να απαλλαγούν οικογένειες από το βάρος και θα κατηγορήσουμε κάποιον που μπορεί και να έγινε και πρωθυπουργός γι’ αυτόν το λόγο; Μα τόσο αναφροδίσιοι είναι κάποιοι που βγάζουν ηθική αξία, δηλαδή κάτι ανύπαρκτο, μέσω ενός πηδήματος; Μάλλον βέβαια πρέπει να είναι οι ίδιοι που ασχολούνται με το αν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν αδερφή.

     Πάντως στην δίκη, πρέπει να βγεί και μια απόφαση. Και η δική μου ετυμηγορία είναι οτι ο καβαλιέρε πρέπει να κηρυχτεί ένοχος. Καθαρά και ξάστερα. Όχι για τις κατηγορίες της δικογραφίας ή επειδή ζήλεψαν κάποιοι που δεν βρίσκουν μαλαπέρδα στο παντελόνι ή κάποιες που πλέον το όργανο το έχουν μόνο για κατούρημα.

     Είναι ένοχος , διότι για τα λεφτά που έδωσε , δεν πήρε απόδειξη. Κι άρα έκανε συντήρηση της φοροδιαφυγής. Κι όπως και να το κάνουμε, αυτό είναι σοβαρότατο. Γάμησε και πλήρωσε μεν, αλλά οφείλεις να πάρεις απόδειξη δε. Ή να είμαστε σωστοί ή να μην είμαστε. Δεν θα ανεχόμαστε και τα πάντα. Φοροδιαφυγή από τον αρχηγό του κράτους; Τι παράδειγμα δίνεις σε μας που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρεθούμε στην θέση σου; Να κλέβουμε τον διπλανό μας, γαμιώντας άλλην; Να τον κάνουμε και κερατά; Υπάρχουν κι όρια.