ΒΕΡΟΙΑ - ΑΕΚ

                Δεν μπορώ να κρύψω οτι η πρώτη ομάδα ήταν η Βέροια. Μην με ρωτάτε γιατί. Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Και πάντα την έβλεπα με συμπάθεια, αυτήν την αυτοκρατόρισσα του βορρά. Και ήρθε σήμερα, που η επίσημη πλέον αυτοκρατόρισσα της καρδιάς μου αλλά και της δικής σας, πρέπει να περάσει με πόντους από εκεί. Σε μια δύσκολη μέρα για μένα αφού καινούργιο μνημόσυνο δεν αντέχω. Είχα το πρωί ένα αφού σαν σήμερα έφυγε η μάνα μου δυό χρόνια πριν.

               Και ξεκίνησε το παιχνίδι με τις περίεργες εμπνεύσεις του Λίνεν όσο αναφορά Κατίδη και Φουρτάδο, που όμως έμελλαν να έχουν σοβαρότατες συνδρομές άλλου τύπου. Από την σύζευξη των πλανητών, παρέα με την εσκεμμένη απουσία του Γεωργέα και την κάκιστη απόδοση του Καφέ. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το σκορ του πρώτου ημιχρόνιου, αφού εκτός από μια μαχητικότητα του Κατίδη, συναντούσες τον Φέτση εκτός ρυθμού, τον Κορδρέρο στα ρηχά και τρέχα γύρευε για πλάνα ανάπτυξης ή ορθή αμυντική λειτουργία.

              Το μόνο ορθό ήταν η καταπληκτική παρουσία του κόσμου, που τραβάει τον γολγοθά του μέχρι να γίνει το κιτρινόμαυρο psi σε χρήματα αφού σε βαθμούς δεν γίνεται τίποτα αφού  και η Λειβαδιά κέρδισε. Κάνοντας πλέον μονόδρομο νίκης το σημερινό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που ήθελες να λήξει στο 18ο λεπτό, αφού πλέον κανέναν δεν ενδιαφέρει το θέαμα αλλά μόνο η σωτηρία της ομάδας. Εδώ φτάσαμε απέναντι σε μια κάκιστη Βέροια . Να θέλουμε κι οι Αεκτζήδες, που μάθανε την Ελλάδα μπάλα, τα μικροσυμφέροντα μας. Και που στο τέλος του πρώτου μέρους η θεά τύχη μας χαμογέλασε και το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια ορθολογική διαχείρηση του παιχνιδιού.

               Που δεν έγινε πουθενά. Απλά ανέβασαν λίγο την απόδοση τους τα χαφ μας, απέναντι στην τοπική ομάδα που αποφάσισε να πιέσει ψηλά. Άμα δεν έχεις προπονητή...Οπότε δημιουργήθηκαν οι διάδρομοι για τον καλύτερο μας παίκτη. Τον Παντελή Καφέ. Που έχασε την κεφαλιά μόνος και αφύλακτος και μετά έφερε και τον εντολοδόχο διαιτητή να φωνάξει τις οδηγίες του Σαρρή που πήρε μετά την επίσκεψη του Δημητρέλου στην ΚΕΔ. Βρέθηκε το πέναλτυ, η κόκκινη κάρτα και τέζα ο καμπούρης, όπως τα είχαμε φωτογραφίσει μεσοβδόμαδα.

             Να μην ξεγελιόμαστε όμως από τη νίκη, το σκορ και τους απαραίτητους βαθμούς. Η ΑΕΚ ήταν πολύ κακή, αλλά έκανε το καθήκον της. Κι ελπίζω να μην ξανακαταλήξουμε στην αναρχία του τέλους. Ο Φούντας να είναι στα αριστερά, αφού είχε μπερδέψει όλη την δεξιά πτέρυγα και να βάζουμε τέσσερα γκολ με κορυφαίους παίκτες το κεντρικό μας δίδυμο αλλά και τον Βλάχο στα δεξιά. Υπάρχουν και πιο απλά πράματα. Αλλά μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, οπότε ο Λίνεν έχει το δίκιο κι εγώ είμαι γραφικός. Κι ας ξέρουμε οτι ο Σταματής παίζει με μέσον στην ομάδα κι ο Ρότζερ είπε να πάρει την κάρτα αφού κατώρθωσε και γέννησε η γυναίκα του.

            Συμπερασματικά λοιπόν, σήμερα είναι μέρα χαράς και χαμόγελου. Κι ελπίδας. Αλλά κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί από την μαγική εικόνα του αποτελέσματος. Θέλει πολύ δουλειά ακόμα αλλά δεν τον φοβάμαι τον Γερμανό. Ξέρει κι αυτός πολύ καλά. Που όμως δικαιούται την μερίδα του λέοντος αφού αυτός θα τα άκουγε ούτως ή άλλως. Αλλά είπαμε. Σήμερα είχαμε την σύζευξη των πλανητών. Και δεν γκρινιάζω καθόλου. Γελάω και χαίρομαι αλλά και κλείνω και πονηρά το μάτι. Κι εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι, όπως κι ο Βασκάκης που από ένα σημείο και μετά συνιστούσε ηρεμία και δεν καταλάβαινε γιατί τόση αντάρα και τόσες κίτρινες κάρτες.

                                        ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.

                Υγ. Τώρα για τον άλλον που έστειλε μήνυμα "...να πάρω μια βιντεοκασέτα και να δω το τελευταίο πρωτάθλημα της κούλας, αφού τότε δεν υπήρχαν dvd...", το μόνο που έχω να πω είναι το εξής: Πρώτη φορά συναντώ στην ζωή μου άντρα, που είναι Αρσακειάς. Κι έχει την τιμή να τελειώνει το παραθεναγωγείο που τέλειωσε η μάνα μου. Θα μου πει βέβαια οτι σήμερα τα σχολεία είναι μεικτά. Ε ακριβώς επειδή η κατάσταση έγινε μπουρδέλο, γι' αυτό και η δαφνοστεφανωμένη νομίζει οτι παίρνει πρωταθλήματα εντός γηπέδου.