ΠΙΣΩ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΤΕΤΑΡΤΗ

       Ήταν μια υπέροχη Τετάρτη. Που αληθινά είχαμε καιρό να την ζήσουμε. Στην Ελλάδα, που νομίζαμε οτι τα πάντα είναι μπάχαλο. Και μας απέδειξε, οτι αγρόν αγοράζαμε τόσο καιρό. Τα πάντα δουλεύουν ρολόϊ. Τι, επειδή ο ΕΟΠΥΥ δεν πλήρωσε και δεν θα πληρώσει; Μα ο υπουργός είπε άλλα. Ναι, αλλά όποιος άκουσε τον Βαρνάβα, θα πρέπει να κατάλαβε γιατί ο Λοβέρδος είναι

" ιδιωτικών συμφερόντων " και για να κυριολεκτούμε μιλάμε για τον αδερφό του και την Roche. Αλλά, τι μας ενδιαφέρουνε αυτά;

        Εδώ μιλάμε οτι το κράτος δούλεψε κανονικά. Η δίκη του Κασιδιάρη - καλά αυτός δεν έχει βουλευτική ασυλία; - ανεβλήθη και η δίκη του Μάκη, όποιος δεν διάβασε το κείμενο του Χρήστου χθες ειλικρινά χάνει, άρχισε να γίνεται αλλά ανεβλήθη κι αυτή. Κατόπιν είχαμε την λίγδα που αννεβλήθη κι αυτή. Αυτό βρε είναι η Ελλάδα. Η συνεχής αναβολή, το " έχει ο θεός ", " κι αύριο μέρα είναι " και θα δούμε.  Άρα μια χαρά δουλέψαμε και σήμερα και μια χαρά τα προγραμματίσαμε όλα. Μα, δεν λύθηκε τίποτα. Μα άμα λυνόντουσαν τα θέματα, και επενδύσεις θα είχαμε και περισσότερες θέσεις εργασίας. Και φυσικά δεν θα είχαμε και πολιτικά διλήμματα ή ξανά εκλογές. Ή κι αν τα είχαμε,  θα είχαμε ένα κράτος που στα στοιχειώδη τουλάχιστον θα δούλευε.

          Και τι θα πει " έφαγε ένα σάντουιτς στο κεφάλι; " Πού να το φάει δηλαδή; Το στόμα στο κεφάλι δεν ανήκει; Με το στόμα δεν τρώς; Επειδή τα παιδιά το πετάξανε από πίσω και έριξαν τον καταλύτη στην Βαγγέλα για τον Μανωλά; Αστεία πράματα είναι αυτά. Διότι ο Σάββας, καλό θα ήταν να κάνει το αντράκι στον Κόκαλη κι όχι στα παιδιά που δεν του πέτυχαν το στόμα. Που βγήκε μπροστά για να το παίξει άνδρας της δαφνοστεφανωμένης τώρα στα γεράματα. Οι άνδρες είναι λαϊκοί ήρωες όταν κάτι κάνουν για το σπίτι τους. Τα υπόλοιπα είναι μισθουλάκια.
            Όπως μισθός είναι και για τον πολιτικό, ο αγώνας που κάνει για μας. Για το πόπολο. Αυτός θυσιάζεται σαν την Μάρθα Βούρτση για το παιδί του. Διαφθείρει διαφθειρόμενος, αφήνοντας στον ψηφοφόρο κι έμπροσθεν του παραβάν να αποφασίσει ποιάν διαφθορά προτιμά καλύτερα. Εγώ αυτό συνάγω τώρα στο μεσοδιάστημα των εκλογών. Η ΝΔ τώρα ανακάλυψε το περιθώρειο της διαπραγμάτευσης της υπογραφής του αρχηγού της, αλλά και μόλις την Παρασκευή ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκε να πει κι ένα πρόγραμμα. Έτσι για τα μάτια του κόσμου. Αφού πήρε 17% χωρίς να έχει κάνει τίποτα, να μην βγάλει κι ένα προσπέκτους;  Κι εγώ σαν εταιρεία τα ίδια έκανα. Στην αρχή έψαχνα πελάτες και μόλις βρήκα μερικούς, άρχισα να μιλάω για την πολιτική ποιότητας μπας και μου κάτσει κανάς μεγαλύτερος.
              Μα είναι οι συνειδήσεις εμπόριο; Δεν απαντώ σε αυτό καθότι υπάρχει μεγάλο βάθος με την πάροδο και την πρόοδο των ηλικιών. Όπως το βλέπει ο καθείς. Κι όπως το ορίζει η κοινωνία που υποτάσσεται στην δύναμη του επιχειρηματία κι όπως το ορίζει η φύση, που πλέον περιορίζεται σε κάποια άλση ανάμεσα στα τσιμέντα και με προστατευόμενο, αν όχι σε αξιοπερίεργο που ακόμα υπάρχει, είδος . Ένα είδος Δημητρέλου που θέλει να πουλήσει παραπάνω διαρκείας σε σχέση με την τότε συσπείρωση, σε εποχή που όλα τα ρεπορτάζ αναλύονται γιατί ο Παπάς και ο Νοτιάς δεν βρέθηκαν ποτέ αλλά κι ο Μελισσανίδης θα κάνει πάρτυ στο Balux.
            Είναι για γέλια ή για κλάματα όλα αυτά; Τρόπος του λέγειν δηλαδή. Κλαις, όταν συμβαίνει κάτι πραγματικά ουσιαστικό. Για το γέλιο, είμαι λίγο πιο επιεικής. Στο ανθυπομειδίαμα όμως, είμαι άνετος. Διότι ο Αλέξης σήμερα γιατί να μην συμμετάσχει στο πανηγύρι; Βρέθηκε λοιπόν με κάποια λαμόγια των G20 κι επανέλαβε την καταγγελία του μνημονίου με ταυτόχρονη αντικατάσταση του από το ΕΣΑ. Μην τρομάζετε οι παλιότεροι. Σήμερα ΕΣΑ σημαίνει, Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης. Τύπου ΙΔΕΑ, ΑΣΠΙΣ, ΕΟΝ κλπ. Για το καλό σου βρε κουτό. Που φυσικά δεν ανέχεσαι να σε λένε κάποιοι ηλίθιοι σαν εμένα κουτό.
            Και φυσικά, παρόλο που έλεγα να το πάω ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκά σήμερα, κατανοώ την αγωνία του κόσμου. Που θέλει να εξαντλήσει την ελπίδα. Τα ίδια έκανε κι η ΑΕΚ με τον Μπαϊρακτάρη και τον Ξενιάδη. Τι πήρε; Ακριβώς δεν ξέρω αλλά κατέληξε στο " ...πλέον ο κόσμος μόνο μπορεί να σώσει την ομάδα..." Την Ελλάδα όμως, δεν μπορεί ο κόσμος αλλά ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας; Δεν έχω θέμα διαχωρισμού ΑΕΚ και Ελλάδας, αλλά είμαι από εκείνα τα ζώα που στον χαβαλέ και στο μπάχαλο θάθελα να ήμουνα μουστάρδα στο τοστ που έφαγε στο κεφάλι ο κερατάς. Μάλλον πιο μεγάλη υπηρεσία θα είχα προσφέρει.
              Εδώ στην χώρα του ποτέ και στην ομάδα του πάντα. Την ώρα που ανακοίνωσε η Ρωσία και η Κίνα την μεγαλύτερη συνεργασία του αιώνα σε εμπορικές συναλλαγές, σε ανταλλαγή πληροφοριών και στο διάνυσμα της Ευρασίας. Που ακόμα γεωστρατηγικά δεν μας έχει πει ο Αλέξης πού θα το πάει. Διότι άμα το πάει με αμέρο ή με λοιπά δυτικά αρχίδια, ίσα που καήκαμε από τώρα. Σαν την Ηλεία μιλάω, που ψάχνει δένδρα κι ανοίγει τρύπες για να παίζουν οι αγάμητοι προσομοίωση πηδήματος με μπαστούνια του γκολφ. Ενώ άνετα βάζει πέντε γκόμενες να προσποιούνται τις γκέϊσες κι όποιος δεν γουστάρει το παίζει λεγεώνα των ξένων στο Λουξεμβούργο. Ή το παίζει υπερ της παγκοσμιοποίησης αλλά αφού θα έχει υποστεί ένα μπάχαλο και μέχρι να βρει τον εξωγήινο εχθρό.
               Ίδιον με αυτόν που θα βρεί ο Δημητρέλος με την επικοινωνιακή πολιτική του Δημητριάδη που πήρε δυό διαρκείας στο members club. Βρήκε λεφτά ο βενζινάς και πήρε εισιτήρια. Που διορίστηκε εκεί για να παίρνει ένα χαρτζιλίκι επειδή τα έχασε όλα στον τζόγο. Τα δυό της Aegean μιλάω. Ρε τι έγινε πια; Μήπως πάμε για πρωτάθλημα και δεν το κατάλαβα ακόμα; Ρε μήπως θα επιβάλουμε στην δύση τον κομουνισμό; Ρε μήπως ξέφυγε ο διπολισμός κι ανατρέπονται τα μαγνητικά πεδία; Ρε μήπως το καράβι στήλωσε τα πόδια και διαφωνεί με τον καβο; Ρε μήπως μετά το γέλιο της Τετάρτης, θα γελάσουμε πιο πολύ σήμερα; Αλλοιώς μου τάλεγε η γιαγιά μου. Μετά την χαρά έρχεται η λύπη. Αλλά εδώ είναι Ελλάδα και ΑΕΚ. Κι όλα γίνονται. Ίσα που λαδώνονται οι ψηφοφόροι για να έχουν μισθούς. Ποιός την γαμεί την General Elecric; Ρε ο οσφπ και το αιγάλεω να νικούν και δεν πάει να γαμηθεί κι ο Πούτιν; Κι ο Εφραίμ μαζί με τον Καποδίστρια.