ΓΕΛΑ ΜΟΥ

             Χαμογελάσαμε λίγο, έτσι; Τι να κάνουμε; Είχαμε φτάσει στο σημείο - τουλάχιστον εγώ - να νομίζουμε οτι δεν ξέρουμε μπάλα. Οτι τόσα χρόνια στα γήπεδα, μήτσοι μπαίναμε και μήτσοι βγαίναμε. Να κοιτάς τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, να βλέπεις την ομάδα στο χόρτο, να ακούς μετά τις δηλώσεις των παρλιακών και να νομίζεις οτι είσαι νούμερο με την αρνητική κριτική. Λες κι είχα προσωπικά με τον Βλάχο ή με τον θεό κι είχα βαλθεί να κοντράρω την ΑΕΚ.

             Γιατί τα λέω αυτά; Διότι έγινε μια επικοινωνία μέσω κοινού φίλου - παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Εθνικού Αστέρα και της Προοδευτικής - για να πάμε σε αποκατάσταση των θεμάτων που πραγματευόμαστε. Την οποία δεν είχα κάποιο λόγο για να απορρίψω. Από την στιγμή που δεν τα παίρνω από κάποιον manager κι από την στιγμή που δεν κονομάω από την ΑΕΚ και το χόμπυ αυτού του blog, γιατί όχι; Την γνώμη γράφω δημόσια και η οποία κάθε στιγμή είναι ευάλωτη σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση.

              Οπότε τι αμοιβαίες διευθετήσεις να γινόντουσαν; Αυτά είπα κι από κοντά. Δια ζώσης που λένε κι οι μορφωμένοι. " Υπήρχαν οικονομικά προβλήματα...σχεδιασμός δεν γίνεται στο πόδι...γιατί ξεπουλήθηκε ο Μάκος;... πού να ξέραμε οτι ο Βασίλης κι ο Βαγγέλης θα πλακωνόντουσαν;... αν υπήρχαν ενεργά οι μέτοχοι, θα έβλεπες τι θα γινόταν..." Ήταν εν συντομία τα επιχειρήματα της μιας πλευράς.

                 Η συζήτηση δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί απόρρητη, οπότε μπαίνω και στον κόπο να ενημερώσω ακριβώς με ίδια στοιχεία και στον ίδιο χώρο για τις απαντήσεις μου. " Τα οικονομικά προβλήματα ακόμα δεν έχουν λυθεί...στο πόδι δεν γίνεται τίποτα παρά μόνο κοντρόλ...300 χιλιάρικα πάνω ή κάτω δεν αλλάζουν την κατάσταση ανάγκης για ύπαρξη αμυντικού χαφ...έχει μεγάλη διαφορά το νομίζω από το γνωρίζω...κι ο Κοσκωτάς είχε λεφτά και πρωτάθλημα δεν είχε δει..."

              Φιλικά χωρίσαμε και χαμογελαστά. Ο καθένας βέβαια κράτησε τις απόψεις του κι οπότε τι έγινε; Τίποτα. Γίνεται κάτι στην Ελλάδα; Γιατί να γίνει σε μια συνάντηση που συναντιέται ο βόρειος με τον νότιο πόλο και συζητούν για το ποιός έχει περισσότερες προοπτικές να αναπτύξει επιτυχώς την καλλιέργεια του ιπποφαούς ; Το οποίο φυτό χρειάζεται ζέστη για να μεγαλώσει κι άρα κι αν ο βόρειος έχει λιγότερο κρύο κατά πέντε βαθμούς, δεν σημαίνει οτι εκεί θα είχε τύχη η καλλιέργεια.

           Και χαμογελαστά προχωράμε μετά την νίκη με τον Πλατανιά παρότι εξακολουθούμε τελευταίοι. Γιατί; Μα διότι μας κάθισαν και τα άλλα αποτελέσματα και πλέον ο γκρεμός και το χάσμα φαντάζουν σαν τρύπα και σαν ρωγμή. Αυτό είναι μόνο; Όχι. Το σπουδαίο είναι οτι βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος - ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ, ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΝ ΚΟΝΣΕΪΣΑΟ - που κατάλαβε τι μπουρδέλο είχε να διαχειριστεί. Τις συνθήκες, την παιδική ψυχολογία, την τελευταία θέση, το βαρύ όνομα και την επερχόμενη εσωστρέφεια.

           Έβαλε κάτω τα πράματα, ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΑΛΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΠΛΑ να νομίζεις ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ , και κατέβασε ένα σύνολο που τουλάχιστον εξυπηρετεί ένα πλάνο: Του κακόγουστου για ΑΕΚ ποδόσφαιρου. Που το είδαμε στην Τούμπα αλλά και χθες αφού προηγηθήκαμε. Τότε με το 4-6-0 και χθες με ένα ψιλολανθασμένο 4-3-3 αλλά που έφερε αποτέλεσμα. Κι αυτός τώρα μαθαίνει το ρόστερ και σιγά σιγά θα φτάσει στο 4-4-2 ή σε ένα περίεργο 4-1-4-1 που εύκολα μεταλλάσσεται.

          Δεν έχω έρωτα με κανέναν Λίνεν. Στα λάθη θα είμαστε στην κριτική και στα σωστά, στα παλαμάκια. Κερδίζει όμως η δουλειά του κι ορισμένες μικρολεπτομέρειες που θεωρητικά περνάνε στα ψιλά. Διότι πολύ σωστά διέγνωσε το πρόβλημα του Κατίδη και ορθότατα δεν πλάκωσε στις κλωτσιές τον Φουρτάδο. Που τα δέκα γκολ ( βάζω και στοίχημα ) θα τα κάνει αν ο Γκερέϊρο είναι σχετικά νευρικός κι αν ο Κατίδης ψιλοανεβεί. Αν κάτσουν και χρήματα τον Γενάρη, τότε ακόμα καλύτερα. Διότι ο άνθρωπος ξέρει ΄πού πέφτει το Α και πού το Ω. Όπως πολύ σωστά είδε τον Φέτση, άριστα χειρίζεται τον Μπουγαϊδη και μια χαρά έκανε και την πολιτική του με το πέταλο μετά την νίκη. Συμφωνώ; Δεν έχει καμία σημασία. Ποδοσφαιράνθρωπος είναι κι ο Λίνεν, θα του κατηγορήσω οτι γουστάρει κι ένα μαζικό μπράβο;

           Από την στιγμή που όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει τον φετινό στόχο, είμαστε τυχεροί που έχουμε κι αγωνιστικά έναν άνθρωπο δεν έχει την ελληνική ψυχολογία. Αυτήν που έβλεπες και χθες στο γήπεδο. Να τρέμουν δίπλα σου κάποιοι νεότεροι για τον Πλατανιά και μετά το γκολ να φωνάζουν το σύνθημα για τον Λίνεν και του βάζελου τη μάνα. Λες και βλέπανε την Μπαρτσελόνα. Τέτοια μεταστροφή από ένα γκολ. Ασόβαρα πράματα δηλαδή αλλά κατανοητά. Αλλά γιατί χαμογελάμε περισσότερο; ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΡΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ, ΠΩΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΟΝΕΣ; ΘΑ ΘΥΜΙΖΕ ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΧ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ. Ενώ τώρα, ΚΑΙ την νίκη χαίρεσαι αλλά μόλις μουρλαθεί ο διπλανός, άνετα τον προσγειώνεις με βάση το χαρτί των βαθμών. Χαμογελάμε διότι έχουμε έναν άνθρωπο που ξέρει να κάνει διαχείρηση της νίκης κι εύκολα ρίχνει και το πυροτέχνημα για νίκη στο επόμενο παιχνίδι. Σαν αποτέλεσμα δουλειάς κι όχι σαν αποτέλεσμα του "...ΑΕΚ είμαστε..." Και φυσικά θα έρθουν κι οι στραβές. Αλλά άμα πιστεύουμε στον ηγέτη του πάγκου, εύκολα τις ξεπερνάμε. Με τον προηγούμενο, πού να ήλπιζες; 
              Υγ. Τόσο καιρό, μανούρα μανούρα μανούρα. Τι ωραίο να γράφεις αισιόδοξα σχόλια!