ΟΣΦΠ - Α Ε Κ

             Ωραία Κυριακή. Στο ξεκίνημα της τουλάχιστον, που δεν ξέρω πώς μου την βάρεσε ξυπνώντας πρωί, να πάω και να κάνω κηπουρική. Τράβηξα λοιπόν στο κοντινό φυτώριο και πλούτισα την συλλογή μου. Πιπεριές καυτερές, κερασοντόματα και ολίγος βασιλικός σε σπόρια μαζί με το χώμα, μπήκανε στα μίνι γλαστράκια. Εφημερίδες είπα να μην πάρω. Τι να διαβάσω; Για τον φόβο και την ψυχή; Για το σύμβολο και τις λοιπές παπαριές, που δήθεν διακυβεύονται το απόγεμα; Ερασιτέχνες και χομπίστες θα παίξουν απέναντι στις δαφνοστεφανωμένες; Δεν κατάλαβα. Ή μάλλον κατάλαβα οτι κανείς δεν κάνει για την ΑΕΚ, βάσει των πρωτοσέλιδων των εντύπων που μοιραία ήταν αδύνατον να αποφύγω αφού διασταυρώθηκα με το περίπτερο. Όταν κάποιος βαράει τα ψυχικά και τα πνευματικά, τι άλλο να υπονοεί; Γαμώ τα ντοπαρίσματα δηλαδή από τρεμάμενους υποστηριχτές.
            Κι ήταν μια ΑΕΚ καλά στημένη στο πρώτο ημιχρόνιο, που ξεκάθαρα σου έδειχνε ποιοί πίστευαν, ποιοί είναι οι άνδρες της ομάδας και ποιοί οι λιγόψυχοι. Απέναντι σε ένα κακό αντίπαλο, που προηγήθηκε από φάση άκυρη. ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΛ. ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ, από την οποίαν ήρθε η εξέλιξη. Τι να κάνουμε; Για την σημερινή κατάντια της Ελλάδας, δεν φταίνε οι σημερινοί. Κάποιοι άλλοι είναι υπεύθυνοι, που το παίζουν καθηγητές.
             Το πρώτο ημιχρόνιο λοιπόν, έδειχνε τους παίκτες των σοβαρών παιχνιδιών. Κι όποιος είχε μάτια έβλεπε. Με την αναμενόμενη ομάδα μας. Στην κόντρα και στο κλέψιμο του αποτελέσματος, αφού όλη την εβδομάδα γαμηθήκαμε με τον φόβο. Λες κι είχε κάποιος πιστόλι απέναντι στον δημόσιο υπάλληλο Φούντα ή στον Κορδρέρο που θύμιζε Τσιάρτα σε κλειστό δωμάτιο. Και το γκολ να έρχεται να κατευνάσει τα άγχη των τηλεθεατών αλλά και του Γιάχου, που μοίραζε τα σπόρια στην έδρα. ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩ. Και τα άγχη όλων αυτών που υποστηρίζουν μια κακή ομάδα, γνήσιο δημιούργημα του χάπια που θέλει την δόξα προσωπικά.
            Και φυσικά με το συμπέρασμα, οτι μόνο αν θέλει ο αντίπαλος θα φάει γκολ. Αλλοιώς θα δεις το γήπεδο κατηφορικά. Άμα δεν σε αισθάνεται η εδράρα με 40% κατοχή κι άμα οι ευκαιρίες της είναι επιπέδου κατηγορίας φτερού - όπως λένε και στην πυγμαχία - τότε όλα τα περιμένεις. Κύρια ατομικές προσπάθειες, που σε ποιότητα υπερτερούν σε σχέση με το δικό μας ρόστερ κι ειδικά όταν δεν ξέρεις για ποιό λόγο περνάς την σέντρα. Βλέπεις η αλογοτροφή άντεξε στο σύστημα την προηγούμενη Κυριακή και βλέπεις βέβαια οτι το " ...ήρθε η Original και είναι εδώ μαζί σου..." είναι για παιδάκια της θύρας 7. Κανά χαρτζηλίκι για τους άρρωστους. Σαν την πανστρατιά του Άρη την προηγούμενη εβδομάδα. Τι να καταλάβει ο Κουτρουμπής από τηγάνι;
          Το γκολ στο έδωσε ο αντίπαλος. Μην γελιόμαστε. Αλλά όταν έχεις στην καίρια φάση, τον χειρότερο όλων στο γήπεδο, δηλαδή τον Ισπανό, τι να περιμένεις; Όχι οτι θα άλλαζε τίποτα το πρόσημο της ήττας. ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ, που το παίζουν Αεκτζήδες, ΕΙΧΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ. Κι εκεί το φέρανε. ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΜΕΝΗ, οι επίδοξοι ιδιοκτήτες αυτό θέλανε. ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΑΕΚΟΦΡΟΣΥΝΗ, που δεν περνάει στους ανθρώπους που βλέπουν ή ξέρουν ποδόσφαιρο. Κι αν κάνω λάθος, θα τα πούμε το άλλο επταήμερο.
             Δεν υπήρχε τίποτα στο ματς για να συζητήσω. Ειδικά στο δεύτερο ημιχρόνιο. ΜΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΝΑΠΤΥΞΗ. ΜΕ ΕΜΒΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΑΜΑΡΑΔΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΧΑΜΕΡΠΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ. Αυτό ήταν το τηγάνι, που βέβαια θα πάρει συγχαρητήρια - ΚΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ - για τον τίτλο. Αν ασχοληθούμε με τον Ολυμπιακό, θα χάσουμε τα δικά μας. ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΕΡΘΗΚΕ ΣΩΣΤΑ Ο ΛΙΝΕΝ, κι άρα πάμε καλά στην κατάντια που μας έχουν φέρει.
            Χωρίς φάσεις γκολ. Χωρίς νοικοκυροσύνη, να χρωστάς. Μετά να λες, γιατί. Τι έλειπε; Ο Πετρόπουλος; Αυτός είναι για να σου δίνει το πιάτο. Ο Μητρόπούλος;΅Ευτυχώς, που είδαν όλοι τους άνδρες. Ένας Κουτρουμπής, ένας Ρίκα και μετά άντε να μιλήσεις για Ρότζερ και Τσουκαλά. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ. Άντε να εξαιρέσω τον Φέτση, που παίρνει εμπειρίες. Όπως κι η γαλοπούλα μαζί με τον γυμναστή. Τους τύπους του Μπρουσιανού, που είδε ποδόσφαιρο σαν πόκερ.
                Πάλι καλά, που κάθισαν τα αποτελέσματα σωστά. Πάλι καλά, που είχαμε συμβουλή τον φόβο. ΄Πάλι καλά, που ξέρουν μπάλα οι μηδέν κι είδαν τον αντίπαλο - ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΑ - σαν Μποταφόγκο. ΡΕ ΣΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΙ ΜΗΔΕΝ. ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΕΚΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑΧΟ. Που βέβαια έκανε λάθη ηθελημένα, αλλά τον πήγαινε και το παιχνίδι της ανικανότητας που κάναμε.
                Και κάτι τελευταίο. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΛΙΝΕΝ. Οι αλλαγές πλέον δεν είναι για χρέωση. Ήταν επιβεβλημένες. Εν όψει, όχι της 22/03 που λέει ο Χρήστος, αλλά της 11/04 που τρέχουν τα πάντα. Αν κι εγώ το βλέπω με ακόμη καθυστέρηση, λόγω παραίτησης κάποιου δημόσιου υπάλληλου που μπλέκεται με τον Μέτκα.
                                           ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.