Ένα παιχνίδι που κατάντησε πολύ δύσκολο. Λόγω συνδυασμών αποτελεσμάτων. Διότι μπορεί να υπάρχουν ομάδες από κάτω μας, αλλά βλέποντας το πρόγραμμα της συνέχειας, ακόμα στο παιχνίδι έχουν παραμείνει τα Γιάννινα μαζί με την αλογοτροφή για τα μπαράζ μαζί με ομάδες που καταντούν αδιάφορες και θα προκρίνουν τις συμπάθειες τους μαζί με την ανταλλαγή βαθμών του χρόνου ( κρατείστε τις αντιστροφές των λογικών αποτελεσμάτων για να παίξετε τη νέα περίοδο ). Κι ένα παιχνίδι, που λογικά θα μπορούσε να τιμωρήσει τον Άρη με την κάκιστη εμφάνιση που έκανε μαζί με τα υπόλοιπα ματς του. Που λογικά, το μόνο που καρτερεί είναι να μην διαλύσουν το Χαριλάου οι " φίλοι " του. Πλέον η Κομοτινή μοιάζει να ξεφεύγει, ΚΑΙ λόγω προγράμματος. ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΚ. Χρειαζόντουσαν βαθμοί όμως.
Και ξεκίνησε η ιστορία με την αναγκαστική ενδεκάδα του Λίνεν ( ευτυχώς ) και με την νερόβραστη σούπα να κρατάει καλά. Η ΑΕΚ να μοιάζει απόλυτα βολεμένη με τον έναν βαθμό αφού τα πάντα ήταν ξεκάθαρα προς το τέλος του πρώτου μέρους, που παρά την ανάκτηση της κατοχής από μέρους μας, σκέψη για δημιουργία δεν υπήρχε. Μια ταλαιπωρία της μπάλας από τον έναν αμυντικό στον άλλον κι ένα αντιπαθέστατο θέαμα.
Κι εσύ βέβαια σαν θεατής να μπινελικώνεις. Όχι τόσο πολύ για τον χρόνο που έχανες, αλλά για το λάθος το οποίο ήταν προ των πυλών. Που έγινε αλλά από τύχη δεν το πληρώσαμε. Όπως δεν φάγαμε το γκολ στο δοκάρι και στην επόμενη φάση που ο Μπουγαίδης πίστεψε οτι είναι Μπεκενμπάουερ. Κι ευτυχώς που υπήρξε κι εκείνο το φάουλ του Ανάκογλου, που μάζεψε λίγο τον αντίπαλο πίσω. Όπως και κάποια τυχαία κόρνερ που κερδίσαμε. Την ώρα που η χειρότερη γραμμή μας ήταν η επίθεση με τον Πετρόπουλο καθολικά ανύπαρκτο και τον Φούντα να διώχνει την μπάλα με σουτ ελπίζοντας οτι κάποιοι θα του μετρήσουν τελικές. Τι να πω; Μπήκαμε για να κερδίσουμε;
Η απάντηση είναι όχι, που φοριέται τελευταία. Να το φωνάζει η ΑΕΚ κι ο Κωνσταντόπουλος με το να θέλει να κάνει λάθος με το στανιό στην αρχή του δεύτερου μέρους. Τι να κάνει κι ο Κομπότης; Διέταξε να μην γεμίζει η ομάδα του. Κάποιοι το πήρανε το μήνυμα, κάποιοι άλλοι δήθεν τρέχανε. Και κάποιοι άλλοι καθόντουσαν να βλέπουν μια κακοποίηση του πιο ωραίου ομαδικού σπορ που έχουμε στην Ελλάδα ( δεν είναι το πιο ωραίο σε σύγκριση με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο ).
Την βγάλαμε όμως σε αυτόν τον απαίσιο στόχο του κάποιου βαθμού. Με την παρωδία του να πάρει κόκκινη κάρτα ο Φούντας αφού κρίθηκε από τις μπαλαδόφατσες οτι είναι πιο χρήσιμος στα επόμενα παιχνίδια από τον Κορδρέρο. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΥΡΟΥΔΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ. Που αλλάζουν και τις στοιχειώδεις γνώσεις μας. " Δείξε μου τα χαφ σου, να σου πω τι ομάδα έχεις. " Αλλά άμα ξέρανε μπάλα, θα στέλνανε τον Πετρόπουλο στα πλάγια ή θα καταλήγανε το παιχνίδι με δυό σέντερ φορ;
Καλύτερα να ξεχάσουμε όμως τα πάντα. Αφού έρχεται ο Βιντιάδης, κοιτάμε μπροστά. Και πλησιάζουμε την σωτηρία, που δεν ξέρω γιατί, είναι αυτοσκοπός. Την ώρα που χάνουμε τους δυό πιο σοβαρούς παίκτες μας σε σύνολο τεσσάρων βάσει σημερινής απόδοσης αλλά και γενικά σε όλη τη σαιζόν. Και την ώρα που έρχονται χαστούκια στα επόμενα εκτός αν καθαρίσει την μπουγάδα ο Σπανός. Διότι έτσι πάμε. Ίσως και για να υπάρχει και σχετική αγωνία.
Διότι η ΑΕΚ δεν ήταν ομάδα που πασχίζει για κάτι. Μπήκε στην συνεννόηση με την Λειβαδιά ( ενδογηπεδικώς μιλάω ) και τόριξε στην κλάψα. ΜΙΑ ΚΛΑΨΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ. Χωρίς άξονα και χωρίς πλάγια. Ειδικά αυτός ο Τσουμάγκας ήταν για τα μπάζα. Σαν τον διαιτητή που τον φοβόταν όλη η ΑΕΚ αλλά μια χαρά είχε πάρει κι αυτός το μήνυμα της ροής της θέλησης του αγώνα.
Ειλικρινά, ντρέπομαι για την μπούρδα που είδα. Ντρέπομαι που γίναμε ισοδύναμοι των συμφωνιών κάποιων πολύ μικρών παικτών που φοράνε την φανέλα. ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ. ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΥΠΟ ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ. Κι αναφέρομαι σε πράσινους και κίτρινους του βορά.
Δεν αντέχει σε κριτική το παιχνίδι. Τα πάντα ήταν κουλούρια. Να μιλήσω για το πολύ καλό ανέβασμα του Κορδρέρο στο δεύετεο μέρος; Να μιλήσω για το τρέξιμο του Ρίκα; Να μιλήσω για τον τσαμπουκά του Μητρόπουλου που ακόμα δεν έχει την αναγνώριση που πρέπει ενώ το παιδί ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ; Να μιλήσω για τον τρομερά σταθερό και σοβαρό Κουτρουμπή; Και τι θα βγάλω; Ομαδικό σπορ επέλεξα να παρακολουθώ κι όχι ατομικές παρουσίες.
Κοινώς; Σκατά κι απόσκατα. Εταιρείες που διοικούνται από τον κόσμο τους ή τους υπαλλήλους τους. Να μην ξέρει ο προπονητής τι να αλλάξει, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟ ΚΙ ΗΤΑΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ. Ο Βοσκάκης να αγωνιά για καλή διαιτησία την ώρα που δεν γινόταν παιχνίδι. Ο κονφερασιέ του αγώνα να φαντάζεται κλεισμένους διαδρόμους και άριστες αμυντικές λειτουργίες, την ώρα που μια βαθειά μπαλιά δημιουργούσε τουρλουμπούκι εκατέρωθεν. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ, ΟΛΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΌΜΑΣΤΕ. Σαν αυτόν τον κακομοίρη τον αρειανό που μπήκε χθες εδώ κι άρχισε να κατηγορεί την ΑΕΚ που " παρενέβη στα ενδοικογενειακά του ". Σοβαρός άνθρωπος που ακόμα δεν έχει πιεί το CAOTONIC του ( σε βρήκα ε; ). Σαν το γήπεδο του ΟΦΗ, που εκρίθη κατάλληλο για χθες αλλά η καταλληλότητα του θα κριθεί ξανά. ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ. ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΕΚ ΣΗΜΕΡΑ.
Ζήτω ο Δικέφαλος.
Και ξεκίνησε η ιστορία με την αναγκαστική ενδεκάδα του Λίνεν ( ευτυχώς ) και με την νερόβραστη σούπα να κρατάει καλά. Η ΑΕΚ να μοιάζει απόλυτα βολεμένη με τον έναν βαθμό αφού τα πάντα ήταν ξεκάθαρα προς το τέλος του πρώτου μέρους, που παρά την ανάκτηση της κατοχής από μέρους μας, σκέψη για δημιουργία δεν υπήρχε. Μια ταλαιπωρία της μπάλας από τον έναν αμυντικό στον άλλον κι ένα αντιπαθέστατο θέαμα.
Κι εσύ βέβαια σαν θεατής να μπινελικώνεις. Όχι τόσο πολύ για τον χρόνο που έχανες, αλλά για το λάθος το οποίο ήταν προ των πυλών. Που έγινε αλλά από τύχη δεν το πληρώσαμε. Όπως δεν φάγαμε το γκολ στο δοκάρι και στην επόμενη φάση που ο Μπουγαίδης πίστεψε οτι είναι Μπεκενμπάουερ. Κι ευτυχώς που υπήρξε κι εκείνο το φάουλ του Ανάκογλου, που μάζεψε λίγο τον αντίπαλο πίσω. Όπως και κάποια τυχαία κόρνερ που κερδίσαμε. Την ώρα που η χειρότερη γραμμή μας ήταν η επίθεση με τον Πετρόπουλο καθολικά ανύπαρκτο και τον Φούντα να διώχνει την μπάλα με σουτ ελπίζοντας οτι κάποιοι θα του μετρήσουν τελικές. Τι να πω; Μπήκαμε για να κερδίσουμε;
Η απάντηση είναι όχι, που φοριέται τελευταία. Να το φωνάζει η ΑΕΚ κι ο Κωνσταντόπουλος με το να θέλει να κάνει λάθος με το στανιό στην αρχή του δεύτερου μέρους. Τι να κάνει κι ο Κομπότης; Διέταξε να μην γεμίζει η ομάδα του. Κάποιοι το πήρανε το μήνυμα, κάποιοι άλλοι δήθεν τρέχανε. Και κάποιοι άλλοι καθόντουσαν να βλέπουν μια κακοποίηση του πιο ωραίου ομαδικού σπορ που έχουμε στην Ελλάδα ( δεν είναι το πιο ωραίο σε σύγκριση με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο ).
Την βγάλαμε όμως σε αυτόν τον απαίσιο στόχο του κάποιου βαθμού. Με την παρωδία του να πάρει κόκκινη κάρτα ο Φούντας αφού κρίθηκε από τις μπαλαδόφατσες οτι είναι πιο χρήσιμος στα επόμενα παιχνίδια από τον Κορδρέρο. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΥΡΟΥΔΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ. Που αλλάζουν και τις στοιχειώδεις γνώσεις μας. " Δείξε μου τα χαφ σου, να σου πω τι ομάδα έχεις. " Αλλά άμα ξέρανε μπάλα, θα στέλνανε τον Πετρόπουλο στα πλάγια ή θα καταλήγανε το παιχνίδι με δυό σέντερ φορ;
Καλύτερα να ξεχάσουμε όμως τα πάντα. Αφού έρχεται ο Βιντιάδης, κοιτάμε μπροστά. Και πλησιάζουμε την σωτηρία, που δεν ξέρω γιατί, είναι αυτοσκοπός. Την ώρα που χάνουμε τους δυό πιο σοβαρούς παίκτες μας σε σύνολο τεσσάρων βάσει σημερινής απόδοσης αλλά και γενικά σε όλη τη σαιζόν. Και την ώρα που έρχονται χαστούκια στα επόμενα εκτός αν καθαρίσει την μπουγάδα ο Σπανός. Διότι έτσι πάμε. Ίσως και για να υπάρχει και σχετική αγωνία.
Διότι η ΑΕΚ δεν ήταν ομάδα που πασχίζει για κάτι. Μπήκε στην συνεννόηση με την Λειβαδιά ( ενδογηπεδικώς μιλάω ) και τόριξε στην κλάψα. ΜΙΑ ΚΛΑΨΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ. Χωρίς άξονα και χωρίς πλάγια. Ειδικά αυτός ο Τσουμάγκας ήταν για τα μπάζα. Σαν τον διαιτητή που τον φοβόταν όλη η ΑΕΚ αλλά μια χαρά είχε πάρει κι αυτός το μήνυμα της ροής της θέλησης του αγώνα.
Ειλικρινά, ντρέπομαι για την μπούρδα που είδα. Ντρέπομαι που γίναμε ισοδύναμοι των συμφωνιών κάποιων πολύ μικρών παικτών που φοράνε την φανέλα. ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ. ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΥΠΟ ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ. Κι αναφέρομαι σε πράσινους και κίτρινους του βορά.
Δεν αντέχει σε κριτική το παιχνίδι. Τα πάντα ήταν κουλούρια. Να μιλήσω για το πολύ καλό ανέβασμα του Κορδρέρο στο δεύετεο μέρος; Να μιλήσω για το τρέξιμο του Ρίκα; Να μιλήσω για τον τσαμπουκά του Μητρόπουλου που ακόμα δεν έχει την αναγνώριση που πρέπει ενώ το παιδί ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ; Να μιλήσω για τον τρομερά σταθερό και σοβαρό Κουτρουμπή; Και τι θα βγάλω; Ομαδικό σπορ επέλεξα να παρακολουθώ κι όχι ατομικές παρουσίες.
Κοινώς; Σκατά κι απόσκατα. Εταιρείες που διοικούνται από τον κόσμο τους ή τους υπαλλήλους τους. Να μην ξέρει ο προπονητής τι να αλλάξει, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟ ΚΙ ΗΤΑΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ. Ο Βοσκάκης να αγωνιά για καλή διαιτησία την ώρα που δεν γινόταν παιχνίδι. Ο κονφερασιέ του αγώνα να φαντάζεται κλεισμένους διαδρόμους και άριστες αμυντικές λειτουργίες, την ώρα που μια βαθειά μπαλιά δημιουργούσε τουρλουμπούκι εκατέρωθεν. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ, ΟΛΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΌΜΑΣΤΕ. Σαν αυτόν τον κακομοίρη τον αρειανό που μπήκε χθες εδώ κι άρχισε να κατηγορεί την ΑΕΚ που " παρενέβη στα ενδοικογενειακά του ". Σοβαρός άνθρωπος που ακόμα δεν έχει πιεί το CAOTONIC του ( σε βρήκα ε; ). Σαν το γήπεδο του ΟΦΗ, που εκρίθη κατάλληλο για χθες αλλά η καταλληλότητα του θα κριθεί ξανά. ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ. ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΕΚ ΣΗΜΕΡΑ.
Ζήτω ο Δικέφαλος.