Α Ε Κ - ΑΡΗΣ

            Αυτοί οι μετεωρολόγοι, είναι κάτι σαν τους μετασεισμολόγους. Αφού γίνει κάτι, στο επιβεβαιώνουν κι όλα είναι καλά. Μα ήταν ανάγκη να βρέξει σήμερα; Για χθες μιλάγανε, σήμερα της την έδωσε της νότιας παραμέτρου. Με καρτέρεμα για ντεμπούτο στα γκολ, στις νίκες αλλά και στην παρουσία του ευατού μου με τα παιδιά στο ΟΑΚΑ. Κι αισθανόμουν τρακ λες και με περίμενε κανείς. Ναι, το ματς δεν το έβλεπα σαν τυπική διαδικασία όπως τότε παλιά. Ανασφάλεια οι παίζοντες. Σκέψου ανασφάλεια στους παρατηρητάς. 

            Το τερέν όμως δεν ήταν βρεμένο. Κι οπότε προμηνυόταν ένα καλό θέαμα, ειδικά μετά την εντυπωσιακή προθέρμανση των παικτών, που τελικά έμελλε να είναι πλούσια σε γκολ και φάσεις. Ναι παιδιά. Η ΑΕΚ και ο Άρης ήταν εντυπωσιακές ομάδες όταν ζεσταινόντουσαν. Διότι μόλις το παιχνίδι ξεκίνησε, το τερέν βράχηκε από την σούπα που είδαμε στο πρώτο ημιχρόνιο. Με το σύστημα που πιστεύει ο Βλάχος ( αυτό το γελοίο 4-2-3-1 ) και με ένα απλό 3-6-1 ο Κατσαβάκης, χάρισαν αμέτρητες συγκινήσεις που δεν πάτησαν τις περιοχές - με εξαίρεση μια καλή ευκαιρία του Φούντα - και κακοποίησαν τον χώρο του κέντρου. Είχε μια διάθεση ο Γκερέϊρο, μια αγωνιστικότητα ο Φούντας που όμως δεν ήταν σοβαρά στοιχεία για να κάμψουν την διστακτικότητα του μικρού Βλάχου, το τρακάρισμα του Κατσικοκέρη και την αρνητικότητα του Λαγού.

             Το παιχνίδι λοιπόν μύριζε χοντρό under και ισοπαλία. Αλλά η ΑΕΚ μπήκε αλλαγμένη στο δεύτερο ημιχρόνιο. Όχι οτι πήρε κάτι από τις εντολές του προπονητής της. Ο κόσμος την έσπρωξε με τις φωνές και με τον θερμότατο και πλήρως ελεγχόμενο παλμό του. Αυτοί οι περίπου δέκα χιλιάδες, που έχουν αποφασίσει να την κρατήσουν στην κατηγορία. Και που στην ουσία σκόραραν το γκολ με την ωραία κεφαλιά του Γιάγκο και την αυταπάρνηση του Κοντοέ. Αυτοί οι δύο, μαζί με τον Βαλεντίνο που ανέβηκε αλλά και τον Κουτρουμπή - παρά το λάθος του στο γκολ - ήσαν και οι καλύτεροι του παιχνιδιού.

             Αλλά αυτά είναι στην επιφάνεια. Πρακτικά το ματς δεν αντέχει σε ιδιαίτερη τεχνική ανάλυση, αφού το θέαμα ήταν κάτω του μετρίου. Και μπορεί να λένε κάποιοι οτι τα παιδιά είναι μικρά και άπειρα, αλλά εκείνη την ώρα τουλάχιστον προσπαθούν να υλοποιήσουν κάποιο προπονητικό πλάνο. Αν στο γήπεδο δεν βλέπεις τίποτα, τότε σημαίνει ή οτι δεν υπήρχε πλάνο τακτικής ή οτι τα παιδιά δεν διαθέτουν ταλέντο. Και δεν είμαι καθόλου υπερβολικός ή απαιτητικός φέτος. Πάμε για να μην μπλέξουμε, αλλά τα σημάδια δεν πολυβοηθάνε. Διότι ο Άρης ήταν πραγματική ομάδα δεύτερης κατηγορίας. Οπότε ευτυχώς που πέφτουν μόνο δύο φέτος.

              Επίθεση δεν είχαμε, άκρα δεν είχαμε και οι δυό του άξονα, παρά την φιλοτιμία τους, είχαν χαθεί μέσα στο μπουλούκι του κέντρου. Καιτο πιο ανησυχητικό είναι οτι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για απουσίες ή τραυματισμούς. Αυτοί είναι που θα τρέχουν και ή προσπαθούν να ανατρέψουν τους αντιπάλους από πίσω ή ΘΑ ΖΗΤΑΝΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΙΣ ΜΠΑΛΕΣ να κάνουν καθυστέρηση. Φυσικά μετά την ισοφάριση αρχίσανε να υπάρχουν πιο πολλές μπάλες στο γήπεδο, αλλά πλέον η ανάπτυξη κατέληξε στα βολέ του Κωνσταντόπουλου. Δηλαδή να μασάς και να φτύνεις.

                Ο κόσμος βέβαια ήταν αλλού για αλλού. Η διαιτησία, η ατυχία και μιά φάση μόλις έκανε ο Άρης και να το γκολ. Λες κι η ΑΕΚ έκανε παραπάνω. Εμείς φταίμε για τα χάλια μας και τίποτε άλλο. Και καλό είναι να το δούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Διότι το να έχεις κορυφαία γραμμή  την αμυντική χωρίς καμία πίεση, μάλλον εκεί στα Σπάτα άλλου αθλήματος προπόνηση κάνουν. Όπως άλλα κάνει και η εταιρεία με την κωμική ανακοίνωση του Βιντιάδη ή το στοίχημα που έπαιξε ο Κιθ και τα δυό γκολ διαφορά. Ακόμα δεν ήρθε στην Ελλάδα κι άρχισε να χάνει λεφτά; Ελπίζω τουλάχιστον να  μην έχασε και πολλα διότι ήδη η εταιρεία του έχει μπει μέσα κανά δις. Χαίρετε.

                                      ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.