Ειλικρινά δεν έχω καμία περιέργεια. Πιστεύω οτι τα έχω δει όλα. Κι αν δεν τα έχω δει, μου αρκούν αυτά που έχω συναντήσει μέχρι τώρα. Μαγγελάνος δεν είμαι κι ούτε και με ενδιαφέρει να γίνω. Είδα σχεδόν τα πάντα στην δύση κι είδα και την Πόλη των πόλεων. Κι ήμουν τυχερός που πάντα είχα ξεναγό. Κι ήμουν τυχερός που προσπαθούσα, σε κάθε ταξίδι, να πηγαίνω στα τοπικά κι όχι στα τουριστικά.
Όμως η δουλειά με έβγαλε για πρώτη φορά στην Πορτογαλλία. Πού να με πήγαινε; Σε κάποια χώρα αντίστοιχη με την δική μας και με τα ίδια μέτρα. Ειλικρινά όμως, δεν το επιδίωξα. Βλέπετε εκεί είναι οι άνθρωποι που πλέον βαρέθηκαν τα ψέματα του ...( Λ ) κι αξιολόγησαν οτι κάτι μπορεί και να γίνει με την δική μου την εταιρεία. Φυσικά ταμείου επιτρέποντος. Διότι τα πάντα είναι είσπραξη. Οι τζίροι δεν λένε και πολλά κι ειδικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με πολύ περίεργο ιδιωτικό τομέα. ΕΝΑΝ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΙΔΙΩΤΕΥΕΙ, ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ. Η δυσκολία της σωτηρίας.
Κι αφού γίνανε οι κρούσεις και οι αποκρούσεις και τα ανιχνευτικά ταξίδια από τους συνεργάτες, ήρθε η ώρα μου. Να πηγάινω στην δύση ξανά, χωρίς να περιμένω τίποτα σαν αξιοθέατο, αλλά σε μια πόλη που δεν έχω πατήσει ποτέ το πόδι μου. Ξαναλέω: ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΝΑ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΞΕΜΠΑΡΚΗ. ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΜΟΥΣΕΙΑ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ, ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΑΓΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΑΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΥΣΗ. ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ.
Αλλά η δουλειά και οι αποφάσεις είναι κρίσιμες. Κι επειδή οι άνθρωποι έχουν προβλέψει πέραν των διαπραγματεύσεων ΚΑΙ ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΑ ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΑ ΤΟΥΣ, έχω οπλισθεί με σθένος και εικονικό χαμογελο ( τύπου Μπακογιάννη ) και θα ανεχθώ να βλέπω τα πάντα με διάθεση υπομονής αλλά και επιφανειακής περιέργειας. Εξ άλλου πωλητής ήμουν πάντα, κι άρα πρέπει να κάνω τον απέναντι μου χαρούμενο που ζει σε αυτήν την φοβερή χώρα, ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΒΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ , ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗΣ, και να δημιουργώ πάντα ερωτήσεις ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ, ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΑ ΞΎΝΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, αφού θα ήθελα να ήμουν Στρος Καν σε κάποιο δωμάτιο στο Central Park KI OXI ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΟΠΙΚΟ ΓΗΠΕΔΟ ΟΝΟΜΑΤΙ ΝΤΑ ΛΟΥΖ, ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΕΤΟΣ, δυστυχώς όμως όχι δικέφαλος.
Η μοίρα είναι όμως αυτή. ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΛΕΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΟΔΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΑΥΤΟΔΟΥΛΕΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Πρέπει να γράψεις μίλια για να δουλευτείς ή να δουλέψεις; Τι να κάνουμε τώρα; Το δούλεμα έχει και περιτύλιγμα. ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΙ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΝΤΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΠΟΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΕΝΑΗ ΦΙΛΙΑ ΚΥΡΙΩΣ, που ακολουθείται από μια συνεργασία , ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ.
ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕ ΒΑΡΚΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, όπως παλιά που δεν λήγανε οι μπύρες ή τα αναψυκτικά , ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ. ΛΗΓΟΥΝ ΟΛΑ, όπως λήγει κι ο άνθρωπος. ΛΗΓΕΙ Ο ΘΕΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΛΉΓΕΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ;
ΠΑΝΤΩΣ Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΙ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ. ΤΑ ΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΩ ΖΥΡΙΧΗΣ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΙΟΤΙ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ. ΜΕ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ; ΟΧΙ. ΜΕ ΙΤΑΛΟΥΣ. ΜΕ ΤΡΕΧΟΥΝΕ ΣΑΝ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
ΚΑΤΣΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ. ΤΑΞΙΔΙ ΕΧΕΙΣ. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ;
ΧΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ 447 ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ 445. ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΔΕΝ ΤΑ ΠΟΛΥΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ. ΒΕΒΑΙΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ. ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
ΥΓ. Η αναχώρηση γίνεται σήμερα το χάραμα. Το blog θα είναι κανονικά κάθε μέρα. Την Πέμπτη θα έχει ένα κείμενο απο το ταχυδρομείο μου και την Παρασκευή τα νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας. Το ΣΚ το " σύνδρομο Κούλιτζ." Το ξενοδοχείο έχει wifi κι άρα η επικοινωνία θα είναι εφικτή.
Όμως η δουλειά με έβγαλε για πρώτη φορά στην Πορτογαλλία. Πού να με πήγαινε; Σε κάποια χώρα αντίστοιχη με την δική μας και με τα ίδια μέτρα. Ειλικρινά όμως, δεν το επιδίωξα. Βλέπετε εκεί είναι οι άνθρωποι που πλέον βαρέθηκαν τα ψέματα του ...( Λ ) κι αξιολόγησαν οτι κάτι μπορεί και να γίνει με την δική μου την εταιρεία. Φυσικά ταμείου επιτρέποντος. Διότι τα πάντα είναι είσπραξη. Οι τζίροι δεν λένε και πολλά κι ειδικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με πολύ περίεργο ιδιωτικό τομέα. ΕΝΑΝ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΙΔΙΩΤΕΥΕΙ, ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ. Η δυσκολία της σωτηρίας.
Κι αφού γίνανε οι κρούσεις και οι αποκρούσεις και τα ανιχνευτικά ταξίδια από τους συνεργάτες, ήρθε η ώρα μου. Να πηγάινω στην δύση ξανά, χωρίς να περιμένω τίποτα σαν αξιοθέατο, αλλά σε μια πόλη που δεν έχω πατήσει ποτέ το πόδι μου. Ξαναλέω: ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΝΑ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΞΕΜΠΑΡΚΗ. ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΜΟΥΣΕΙΑ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ, ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΑΓΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΑΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΥΣΗ. ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ.
Αλλά η δουλειά και οι αποφάσεις είναι κρίσιμες. Κι επειδή οι άνθρωποι έχουν προβλέψει πέραν των διαπραγματεύσεων ΚΑΙ ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΑ ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΑ ΤΟΥΣ, έχω οπλισθεί με σθένος και εικονικό χαμογελο ( τύπου Μπακογιάννη ) και θα ανεχθώ να βλέπω τα πάντα με διάθεση υπομονής αλλά και επιφανειακής περιέργειας. Εξ άλλου πωλητής ήμουν πάντα, κι άρα πρέπει να κάνω τον απέναντι μου χαρούμενο που ζει σε αυτήν την φοβερή χώρα, ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΒΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ , ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗΣ, και να δημιουργώ πάντα ερωτήσεις ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ, ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΑ ΞΎΝΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, αφού θα ήθελα να ήμουν Στρος Καν σε κάποιο δωμάτιο στο Central Park KI OXI ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΟΠΙΚΟ ΓΗΠΕΔΟ ΟΝΟΜΑΤΙ ΝΤΑ ΛΟΥΖ, ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΕΤΟΣ, δυστυχώς όμως όχι δικέφαλος.
Η μοίρα είναι όμως αυτή. ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΛΕΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΟΔΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΑΥΤΟΔΟΥΛΕΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Πρέπει να γράψεις μίλια για να δουλευτείς ή να δουλέψεις; Τι να κάνουμε τώρα; Το δούλεμα έχει και περιτύλιγμα. ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΙ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΝΤΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΠΟΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΕΝΑΗ ΦΙΛΙΑ ΚΥΡΙΩΣ, που ακολουθείται από μια συνεργασία , ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ.
ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕ ΒΑΡΚΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, όπως παλιά που δεν λήγανε οι μπύρες ή τα αναψυκτικά , ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ. ΛΗΓΟΥΝ ΟΛΑ, όπως λήγει κι ο άνθρωπος. ΛΗΓΕΙ Ο ΘΕΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΛΉΓΕΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ;
ΠΑΝΤΩΣ Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΙ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ. ΤΑ ΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΩ ΖΥΡΙΧΗΣ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΙΟΤΙ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ. ΜΕ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ; ΟΧΙ. ΜΕ ΙΤΑΛΟΥΣ. ΜΕ ΤΡΕΧΟΥΝΕ ΣΑΝ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
ΚΑΤΣΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ. ΤΑΞΙΔΙ ΕΧΕΙΣ. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ;
ΧΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ 447 ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ 445. ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΔΕΝ ΤΑ ΠΟΛΥΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ. ΒΕΒΑΙΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ. ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
ΥΓ. Η αναχώρηση γίνεται σήμερα το χάραμα. Το blog θα είναι κανονικά κάθε μέρα. Την Πέμπτη θα έχει ένα κείμενο απο το ταχυδρομείο μου και την Παρασκευή τα νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας. Το ΣΚ το " σύνδρομο Κούλιτζ." Το ξενοδοχείο έχει wifi κι άρα η επικοινωνία θα είναι εφικτή.