Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΑΕΚ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

          Εγώ την αμαρτία μου θα την πω. Τον συμπαθώ τον Εργοτέλη που έχει και πολύ Αεκτζήδικο πληθυσμό μέσα του. Οπότε πήγα αφανάτιστα να χαρώ το παιχνίδι κι ας γινόταν ό,τι ήθελε. Ήθελα να δω και τον αντιπαθέστατο προπονητή του ( το μόνο που με εκνευρίζει στην κρητική ομάδα ) για να δω τι μαλακίες θα έλεγε για τις μεγάλες ομάδες που πάντα ευνοούνται και που δεν τον ενδιέφερε τίποτα όταν έπαιζε στην αλογοτροφή.
          Πραγματικά σιχτήρισα σήμερα. Έχασα δυο ώρες απο την ζωή μου. Δεν είδα τίποτα και κανέναν. Σα να μην παίχτηκε το παιχνίδι. Μια Αεκ χωρίς αρχή και τέλος που πάλευε να χάσει τον αγώνα κι έναν Εργοτέλη που δεν θυμάμαι να έχω δει φέτος πιο ακίνδυνη και άνευρη ομάδα στο ΟΑΚΑ. Το όλο σκηνικό άχρωμο, άνοστο, ανάλατο που δικαίωσε όλο τον κόσμο που δεν ήρθε και πρέπει να γέλαγε με τους 11000 που είδαν την παρωδία.
         Δεν είναι δυνατόν να κάνεις κριρική σε κάτι που δεν έγινε. Να μην ενθουσιάζεσαι με τίποτα απο την ομάδα σου και να μην αγωνιάς κι απο τον αντίπαλο. Λες και είχαν πάθει όλοι μια ποδοσφαιρική λοβοτομή. Συναγωνισμός λαθών, κάτι ατομικές ενέργειες που σταμάταγαν πριν καν ξεκινήσουν και να σε βασανίζει κι ο χρόνος που προχώραγε σαν την σταγόνα του κινέζικου μαρτύριου. Μπάχαλο. Το μόνο θετικό είναι οτι κερδίσαμε και προχωράμε ακάθεκτοι προς τα μπαράζ που δεν αποκλείεται να αποκτήσουν και κάποιο ενδιαφέρον με την ενδεχόμενη τιμωρία της δαφνοστεφανωμένης.
         Ψηφιακά να αναφέρω μόνο την γκολάρα του Τζιμπούρ. Την βελτίωση του Καράμπελα κι οτι κορυφαίους είδα τον Σουηδό και τον Σάχα χωρίς κάποια ιδιαίτερη πίεση. Επίσης ξαναείδα την έλλειψη του Γιάχιτς. Τι να κάνω; Γίνομαι κουραστικός αλλά δεν μου δίνει και κάποιος άλλος την ευκαιρία να εποποιήσω για πάρτη του. Οπότε περιορίζομαι κι εγώ στην αγγαρεία που κάνανε όλοι και με βάλανε συμπρωταγωνιστή. Πάλι καλά που υπήρχαν και οι δημοσιογράφοι δεξιά μου και πιάσαμε κουβέντα μια που κι αυτοί δεν είχαν τι να περιγράψουν.
       Επίσης θα ήθελα να τονίσω την σημαντικότατη κάθετη ανάπτυξη μας με τα καλοδουλεμένα βολέ του Σάχα που όμως δεν είχαν αποδέκτες. Να υπερθεματίσω για την πληθωρική παρουσία του Λαγού που πιστεύω οτι πρέπει να υπογράψει άμεσα στην Κάτω Τραχανοπλαγιά και να προλάβει τα Άσπρα Χώματα που διεκδικούν τον παικταρά. Εντύπωση μου έκαναν οι κόκκινες γόβες του Μαντούκα , η ευκαιρία του Μπλάνκο που θέλει προσπάθεια για να χαθεί και τα ξυραφένια αράουτ του Αραούχο.
        Δεν θέλω να θυμάμαι τίποτα απο σήμερα παρά μόνο την περιέργως δίκαια απόφαση του διαιτητή να μην καταλογίσει πέναλτυ στο 93. Διότι αλλοιώς τα είχα μάθει φέτος, αλλά μάλλον η ΚΕΔ άρχισε να συνειδητοποιεί οτι ο Αδαμίδης δεν αστειεύεται με τις αγωγές. Που θα έπρεπε να κάνει μερικές και στους παίχτες που τολμάνε να φοράνε την φανέλλα μας. Δηλαδή κάτι κοπρίτες δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν ντρέπομαι μόνο στις ήττες, ντρέπομαι και να με δουλεύουν. Δέκα μεταγραφές θέλουμε ακριβώς. Καλή Κυριακή. Το σκοτώσαμε το θηρίο και σήμερα.

OΛΛΑΝΔΟΣ


     Μετά την επαγγελματική συνεργασία, συνήθως ακολουθεί γεύμα. Έτσι λοιπόν την Πέμπτη, τραπέζωσα τον Ολλανδό συνεργάτη μου. Ωραίο κρασί, φιλόξενο περιβάλλον και πεντανόστιμες λιχουδιές. Ιδανικό το περιβάλλον για χαλάρωση και all around κουβεντούλα. Για τις ανθρώπινες σχέσεις, το σεξ και την παγκόσμια οικονομική κατάσταση. Τι άλλο να πουν δυο πτωχοί, πλην τίμιοι βιοπαλεσταί;
      Μιζέριαζα για την Ελλάδα. Ο Willem άκουγε προσεκτικά και ψύχραιμα. Σε κάθε αναφορά μου ότι η χώρα του είναι μπροστά και δεν έχει προβλήματα, κούναγε το κεφάλι του. Νόμιζα ότι συμφωνούσε. Μαλακίες νόμιζα.
     Η γυναίκα του έχει ένα κατάστημα ρούχων στο Ρότερνταμ. Αποφάσισε να αλλάξει όλες τις λάμπες του μαγαζιού με άλλες, οικολογικές, για εξοικονόμηση κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος και για προστασία του πλανήτη. Μετά από κάποιο διάστημα της ήρθε ο λογαριασμός της εκεί ΔΕΗ. Την πληροφορούσε λοιπόν ότι θα πλήρωνε 16% λιγότερα χρήματα. Σημαντική οικονομία. Όμως επειδή σαν καταναλωτής τραβούσε λιγότερο ρεύμα, δεν εδικαιούτο την φθηνότερη τιμή που πλήρωνε πιο παλιά σαν υπερκατανάλωση. Είχε πέσει κατηγορία και η μονάδα του ρεύματος πλέον ήταν ακριβότερη. Τελικά πλήρωσε τα ίδια λεφτά.
      Είπατε τίποτα; Τι να πείτε. Εμείς έχουμε τα δικά μας. Τέλη κυκλοφορίας για παλιά αυτοκίνητα, πάνω από την σύνταξη ή τον βασικό μισθό ενός χαμηλόμισθου. Φορολογικά νομοσχέδια που ακόμα δεν έχουν αποσαφηνισθεί. Αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ ενώ αυτή έχει εμπλουτισθεί με εκατομμύρια αποθέματα από τις φυσικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που έχει η χώρα μας. Δηλαδή τον δωρεάν ήλιο και τον δωρεάν αέρα.
     Η πολιτική πλέον έχει πάει αλλού. Πού; Στο μάζεμα του χρήματος. Όλα, μα όλα τα κράτη της Ευρώπης, θέλουν να εισπράττουν συγκεκριμένα ποσά από τους πολίτες-υπαλλήλους τους. Ρε δεν πάνε οι λαοί να κάνουν οικονομία; Από τη μια μπάντα θα γλυτώνουν κάτι, κι από την άλλη θα πληρώνουν ένα άλλο τερτίπι, ένα άλλο πρόστιμο, τόσο ωραία σχεδιασμένο, που να κρατάει τον κρατικό κουμπαρά στα ίδια επίπεδα. Τα λεφτά μας πλέον δεν θα φεύγουν από την αριστερή τσέπη αλλά από την δεξιά.
      Η μόνη αγωνία πλέον των παγκόσμιων κυβερνήσεων είναι να βρίσκουν ένα μήνυμα ή ένα κίνδυνο, ένα επικοινωνιακό τρικ τέλος πάντων, για να πείθει τον φορολογούμενο να πληρώνει χωρίς να διαμαρτύρεται ιδιαίτερα. Άλλος μιλάει για οικολογική συνείδηση, άλλος για μεγάλα έργα, άλλος για απειλή της εθνικής κυριαρχίας και των συνόρων. Παραμύθια για μεγάλους δηλαδή με μόνο στόχο να αρμέγεται το χρήμα και να φεύγει ο χρόνος με τις λιγότερες κοινωνικές αναταραχές.
     Του είπα όμως του φίλου, ότι η Ολλανδία είναι κράτος δικαίου και πρόνοιας. Πώς δεν μου πέταξε το μπαρμπούνι στο κεφάλι, δεν το κατάλαβα. "Ήταν" μου είπε. "Πια έχουμε πήξει στους μετανάστες που έχουν πιο πολλά δικαιώματα από μας. Πληρώνουμε να φτιάξουμε ένα μετρό κάτω από τα κανάλια που επρόκειτο να στοιχίσει 1,5 δις, έχει ήδη φτάσει τα 5 και σε λίγο θα σταματήσει οριστικά διότι το υπέδαφος δεν αντέχει. Μια χαρά είναι η Ελλάδα. Έχετε θάλασσα, ελιές και καλό καιρό. Θέλω να έρθω εδώ , να πάω σ’ ένα νησάκι και ν’ ανοίξω μια μικρή ταβέρνα."
     Κατάλαβα ότι τα πράματα δεν πάνε καθόλου καλά. Άμα έχει πρόβλημα κι ο Ευρωπαίος με την χώρα του διότι κι εκεί οι πολιτικοί τα παίρνουν από τις μεγάλες εταιρείες και η οικονομία καταλήγει κι εκεί να στηρίζεται στο μαύρο χρήμα ( ό,τι του έλεγα για γιατρούς, εφοριακούς ή για αγορά ρούχων μετρητοίς αλλά χωρίς απόδειξη, τα ίδια με διαβεβαίωνε ότι γίνονται κι εκεί), τότε δεν έχουμε καμιά σωτηρία. Έχουμε ανεβεί όλοι μας σ’ ένα καράβι λουσάτο και τεστάρουμε τις αντοχές του τρακάροντας σε βράχους , σκοπέλους και υφάλους. Με μόνο στόχο μια αξιοπρεπή κάσα.
     Εμείς κοιτάμε αυτούς μπας και πάρουμε θάρρος κι αυτοί κοιτάνε εμάς για να σηκωθούν να φύγουν. Ο καθένας βλέπει τη λύτρωση στην απέναντι όχθη του ποταμού μέχρι να φτάσει εκεί κολυμπώντας ή πετώντας, και να συνειδητοποιήσει ότι στα ίδια σκατά βρίσκεται. Σκατά που βρωμάνε το ίδιο κι ας υπάρχουν πιο ανθρώπινες πόλεις με πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους. Οι φόροι είναι δυσβάσταχτοι κι ό,τι καλύτερο θελήσεις για παιδεία και υγεία τελικά, πρέπει να ξηλωθείς κανονικά.
     Σκεφθήκαμε στο τραπέζι να κάνουμε μια επανάσταση. Να μην οδηγήσουμε ξανά αυτοκίνητο, να σταματήσουμε το κάπνισμα και τα ποτά και να κάνουμε κανονική συσκότιση στα σπίτια μας από τις δέκα το βράδυ. Θα υποφέρουμε βέβαια λιγάκι αλλά κάπως πρέπει να αντιδράσουμε. Συμφωνήσαμε ότι με αυτά τα μέτρα θα χρεοκοπήσει το σύστημα κι όλοι οι προϋπολογισμοί θα πέσουν έξω. Αφού τελικά κανένα σύστημα δεν θέλει να πιάσει την κανονική φοροδιαφυγή κι ενώ όλοι την ξέρουμε και μόνο οι κυβερνώντες δεν την βλέπουν, ας προστατευτούμε.
     Χαρούμενα όμως ξανακαταλάβαμε ότι αν το κάνουμε αυτό, θα αυξηθούν τα εισιτήρια των δημόσιων συγκοινωνιών, οι φόροι για τα σπίτια και τα τέλη για τους δήμους. Ότι θα μπει έκτακτη εισφορά στους γάμους , στα διαζύγια και στο πήδημα. Ότι θα φορολογηθεί ο αέρας που αναπνέουμε διότι εκπνέουμε διοξείδιο του άνθρακα κι αυξάνουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου ( ο ρυπαίνων πληρώνει ). Ότι θα μπει χαράτσι στην δημοκρατία και στην ελευθερία.
     Αποφασίσαμε λοιπόν να πληρώνουμε παραπάνω και να μην κόψουμε τίποτα. Όχι και να προκαλέσουμε τέτοια πολιτική αναταραχή χωρίς να το ξέρει ο ξενέρωτος ή ο άλλος που έχει κόψει το τσιγάρο διότι το έριξε στην υγεία, από μια απλή αντίδραση μετά από ένα επαγγελματικό ραντεβού. Επίσης είπαμε να συνεχίσουμε να κοιταζόμαστε σα μουλάρια σ’ ένα λιβάδι με τριφύλλια. Πάντα οι αλλαγές φέρνουν καινούργια που δεν τα ξέρουμε και που κατά τεκμήριο είναι χειρότερα, διότι απλούστατα τα ψήφισε ο κόσμος που δεν ξέρει τι του γίνεται.
     Είμαστε μέτοχοι στην παγκόσμια εταιρεία. Δεν είναι δυνατόν να φύγουμε.     Πρέπει να παραμείνουμε διότι δεν υπάρχει αγοραστής. Ακόμα δεν έχουν φτάσει οι εξωγήϊνοι που θα ενδιαφερθούν να επενδύσουν αγοράζοντας χρέη και πουλώντας τα σαν φιλέτα οικόπεδα στους απομακρυσμένους υπηκόους τους. Τους περιμένουμε βέβαια με καρτερία. Πόσο μας έμεινε; Τρία χρονάκια. Μετά; Άνεση, ηρεμία και χαλαρότητα. Θα καθόμαστε σαν δεινόσαυροι εκ δεξιών και θα βλέπουμε το έργο σαν αθάνατες ψυχές. Με άλλους μαλάκες κάτω να ξαναχτίζουν μέχρι να φτάσουν κι εκείνοι στο μηδέν της δημιουργίας. Στο ψηλό κτίριο του Ντουμπάϊ ή στο νησάκι του Μπέκαμ που κάθε χρόνο βυθίζεται.
     Μας είχε πιάσει και το κρασί, είπαμε να πάμε μπουρδελότσαρκα μια που ακόμα η βόλτα στο κέντρο της πόλης δεν έχει φορολογηθεί. Επιτρέπεται συμπολίτες που πιστεύετε τους ηγέτες κι αγωνιάτε για μαλακίες. Μάθατε και ξένες λέξεις. Τα spreads, μην χέσω. Εντάξει ρε, να μην μας δανείζουνε και να πάρουν τα λεφτά πίσω. Για να τα κάνουν τι; Τι αξία έχει το χρήμα αν δεν αυξάνεται; Καλημέρα σας και μη μασάτε. Τα συνθήματα προσέχτε. Είναι πιο ξύπνιοι οι πολιτικοί από όσο νομίζετε.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

           Φυσικά αν βγω και πω οτι η δημοκρατία δεν είναι το καλύτερο πολίτευμα, θα με πάρετε με τις ντομάτες ή ό,τι άλλο ζαρζαβατικό έχετε για πέταμα στο σπίτι. Δεν θα σας δώσω άδικο μέχρι την κουβέντα του Τσώρτσιλ: " Λέγεται οτι η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα εκτός των άλλων που έχουν δοκιμαστεί μέχρι τώρα." . Γιατί διάλεξα αυτόν; Διότι για μένα είναι κορυφαίος, αλλά αν δεν είναι για κάποιον ( απόλυτα θεμιτό ), προσφέρει μια βάση για να χτισθεί μια κουβέντα ή μια πολιτισμένη αντιπαράθεση.
           Το οτι κάποιος είναι εκλεγμένος δεν μου λέει τίποτα. Μπορεί να είναι λαοπλάνος ή απλά παπάρας. Να τάζει, να λέει και να πετάει ένα ξεροκόματο στον βλάκα, που κατά τεκμήριο είναι ο λάος, που πιστεύει οτι θα έχει συμβόλαιο με την εξουσία ή οτι προχωράει μαζί στην αγωνιστική κινητοποίηση. Ας πούμε την σύνταξη στην εθνική αντίσταση ( 500 ζούσαν όλοι κι όλοι ) ή στην χειραφέτηση της γυναίκας ( αυτόν περίμενε η γυναίκα, δεν θα του τα έπαιρνε τα σώβρακα η αεροσυνοδός). Και πάλι Τσώρτσιλ: " Το καλύτερο επιχείρημα κατά της δημοκρατίας είναι 5 λεπτών συζήτηση με τον μέσο ψηφοφόρο".
          Τα ρητά είναι πάρα πολλά κι απο τις δυο πλευρές. Φυσικά τα διαβάζουμε με την κατάλληλη καρτερία και το απαραίτητο χιούμορ. Διότι αν χαθεί το σαρκαστικό , θα έρθει η Θάτσερ και γάμησε τα, άσχετα αν όλοι οι Άγγλοι πλέον την γουστάρουν, άσχετα αν όλοι οι Αμερικανοί δέχονται την επιβολή για το καλό τους ή όλοι οι Κινέζοι δεν διαφωνούν να γίνουν πλανηταρχία χωρίς δικαιώματα ατομικά. Εκτός από την αντίσταση για την αντίσταση, ή τον αγώνα για τον αγώνα, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς ζητάει η οποιαδήποτε οργάνωση. Να έρθει ο πασάς και να παραδώσει τα όπλα της; Να είναι ο θεματοφύλακας των πνευματικών αρχών; Ή να είναι κι αυτή κομμάτι της νέας εξουσίας με δυνατότητα παρέμβασης όποτε δει κάτι στραβό κατά την γνώμη της, ή να τσιμπάει κάτι διότι κάτι προσέφερε κάποτε παλιά; Μια δημοκρατική οργάνωση παραιτείται υπέρ ενός δικτάτορα;
         Και να βάλω και κάτι άλλο: " Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που διασφαλίζει πως δεν θα κυβερνηθούμε απο ανθρώπους καλύτερους απο οτι μας αξίζουν" ( GEORGE BERNARD SHAW).
          Δηλαδή; τάλε κουάλε και πρακτικά μπανανόμηλα. Διότι η παιδεία ανοίχτηκε κι ο καθένας έχει γνώμη επι παντός επιστητού, αλλά προχώρησε και ο γκεμπελισμός και μπορεί να κάνει το βήμα το παραπάνω ακριβώς σαν το το ντοπάρισμα και το antidopping. Πρώτα πάει το κακό και μετά το καλό. Και μιλάω για τα αγνά παιδιά τότε με τον Μπάγιεβιτς και τα ίδια -αντράκια αργότερα- του Ντέμη. Που τα ξέρανε όλα, δεν είδαν τίποτα και θα πλακωνόντουσαν εύκολα για μαλακίες που δόξα τω μυαλώ ( τω θεώ κατά θρηκόληπτους ) σήμερα διαβάζουν οικονομικά στοιχεία και παραδέχονται λάθη.
          Για τα οποία λάθη δεν έιναι ένοχοι. Δεν τα κάνανε επίτηδες. Από αγάπη για την ΑΕΚ τα κάνανε. Και φυσικά και οι κλέφτες και οι απατεώνες, όποιοι κι αν είναι αυτοί ( πόρισμα του ΣΔΟΕ μόνον για έναν υπάρχει), εκμεταλλέυθηκαν ή το συναίσθημα ή ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ μια που και η χούντα αποκτάει σήμερα πιο ανθρώπινο πρόσωπο ( ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ). Κι όλοι συντάσσονται με τον συνδικαλισμό αγνοώντας οτι,  ΕΓΩ ΣΑΝ ΑΦΕΝΤΙΚΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ. Ενας δούρειος ίππος αρκεί για να πέσει μια Τροία. Φυσικά για την ηθική του καθενός δεν κάνω καμία νύξη, αλλά καταθέτω ένα ρητό του Γιάννη Λάτση: " Τα πάντα έχουν μια τιμή".
        Και η δημοκρατία πρωτίστως. Και να πω και κάτι τελευταίο. Στην απόλυτη τυραννία, μπορεί να μην έχεις την δυνατότητα της έκφρασης, αλλά όλοι βρίσκουν τρόπο να κρατάνε οικογενειακά έθιμα ή λάφυρα ή τεκμήρια. Τα πάντα αλλοιώνονται εκτός απο την σκέψη και την ελευθερία του μικρόκοσμου. Εξ άλλου εκεί στηρίχτηκε πάντα η αλλαγή της πορείας. Αυτό πάντα εκμεταλλευόταν μια επανάσταση. Διότι αυτό σιγοέβραζε. Στην δημοκρατία, δεν υποβόσκει τίποτα. Τα πάντα είναι καναπεδάτα και κατηγορητέα κι όποιος βγει να μιλήσει είναι αντιδραστικός χωρίς λόγο ή φασίστας ή γραφικός. Μην γελάτε. Υπάρχουν τα μέσα στην δημοκρατία να σε γελοιοποιήσουν και να έχουν αρχηγό ΤΟΝ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ. ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΑΝ ΒΓΑΛΑΤΕ ΑΚΡΗ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΠΙΤΙΜΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ. ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
            Η ΤΣΙΤΣΙΟΛΙΝΑ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΙΧΕ ΕΚΛΕΓΕΙ ΚΙ ΕΙΧΕ ΚΙ ΑΣΥΛΟ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΓΑΜΙΟΤΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΘΑ ΒΑΖΑΝΕ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ ΑΦΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ.
       

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

NEA ΓΡΙΠΗ

     ΝΕΤ : "Οι υγειονομικές αρχές, ψάχνουν άλλο τρόπο πλέον για να προστατεύσουν τον πληθυσμό από τη νέα γρίπη. Τρία εκατομμύρια εμβόλια, παραμένουν αποθηκευμένα στους ειδικούς χώρους φύλαξης, και περίπου τριπλάσια στον αριθμό, βρίσκονται σε διαδικασία ακύρωσης".
      Έμεινα κάγκελο. Κοιταζόμουν με τα παιδιά μου για κανά δίλεπτο αμίλητος. Εντάξει , δεν έχω απαιτήσεις από την κρατική τηλεόραση, αλλά αυτή η είδηση είναι σοβαρότατη. Ξέρεις τι είναι να μην έχεις κανένα σύμπτωμα γρίπης μέσα στο σπίτι και οι αρχές να θέλουν να σε προστατέψουν; Μιλάμε μάλλον για γρίπη, που ενώ την έχεις, δεν κάνεις ούτε πυρετό, ούτε συνάχι, ούτε βήχα. Βάσει των αρχών, είμαστε όλοι γριπιασμένοι και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.
     Δεν αποκλείω τίποτα. Κι όντας καχύποπτος σαν Έλληνας, κι έχοντας πληροφορηθεί παλιότερα ότι κολλάει και πανεύκολα ο νέος ιός, άρχισα να υποπτεύομαι τους πάντες. Δηλαδή τους πάντες υγιείς. Τους αρρώστους γιατί να τους υποπτευθώ;. Άλλο υποπτεύομαι και αποφεύγω, κι άλλο γνωρίζω και προστατεύομαι.
     Άρχισα λοιπόν να κοιτάω περίεργα τους γιούς και την γυναίκα μου, δηλαδή τους υγιείς του σπιτιού που συναναστρέφομαι, αλλά κι όλους τους άλλους εκτός της οικογενειακής εστίας, που πρόκειται να συναντήσω. Μέχρι και μένα υποπτεύθηκα στον καθρέφτη μπροστά. Με μια απορία: Έχω γρίπη , ή δεν έχω τελικά; Δεν μπορεί οι αρχές να μου λένε ψέματα.
      Και μ’έπιασε ένα ρίγος. Του ετοιμοθάνατου που δεν έχει τίποτα. Δηλαδή σαν αυτό που έχουμε όλοι καθημερινά. Και το άγχος που με κατέκλυσε είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Αν πρόκειται να πεθάνω, θέλω να το ξέρω ρε παιδί μου. Να κοινωνήσω των αχράντων μυστηρίων, να μετανοήσω, και να γράψω και μια διαθήκη. Τι, μόνο κείμενα στον Φίλαθλο θα γράφω; Να γράψω και κάτι άλλο. Να πεθάνω και να τρέχουν οι κληρονόμοι να πληρώνουν φόρους; Και να με βρίζουν μετά; Δεν τα θέλω εγώ αυτά τα πράματα. Να δώσω συγκίνηση εντάξει, να δώσω και χρέη;
      Και μιλάμε για τεράστια απειλή πλέον. Διότι πρόκειται για ασυμπτωματική γρίπη. Που δεν την παίρνεις χαμπάρι εύκολα. Κι άρα σωστά οι αρχές ανέλαβαν την προστασία μας. Όμως θα έπρεπε να είχε γίνει κάτι διαφορετικό. Αντί οι φαρμακοβιομηχανίες κι οι αντίστοιχες λιγδιάρικες κυβερνήσεις να λένε μαλακίες για τα εμβόλια , την επιδημία και την πανδημία, κι αντί να ξοδεύουν τα λεφτά μας σε άχρηστα στοκαρισμένα προϊόντα, να κάνουν κάτι άλλο.
     Με θάρρος και παρρησία να μας πουν ότι έρχεται μια αόρατη γρίπη. Κάτι σαν τον Μπάγιεβιτς στον πάγκο της ΑΕΚ, που είπε και ο ιμάμης μας. Ας πούμε προχείρως , ότι έρχεται η γρίπη των εξωγήινων. Αυτή είναι αρρώστια επικοινωνιακή για το κονόμι. Έχουμε δει εξωγήινους; Όχι. Άρα πώς να ξέρουμε πώς είναι η γρίπη τους; Άφωνοι όλοι.
     Σε αυτή τη νέα γρίπη, παρόλο που αισθάνεσαι ακμαιότατος και υγιέστατος, ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ. Και για την ακρίβεια, όποιος είναι υγιής, πιθανόν να είναι βαρύτατα ασθενής και να αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής αγαστού συμβίωσης. Οφείλει λοιπόν ο κάθε υγιής, να πάει να κάνει το τεστ για τη νέα γρίπη. Προσέξτε. Όχι το εμβόλιο. Το τεστ πρόγνωσης. Είναι υγιής κανονικός ή υγιής με τη νέα γρίπη; Κάτι σαν το τεστ εγκυμοσύνης που κάνουν οι συντρόφισσες μας. Αν βγει αρνητικό να πάνε σπίτι τους, φυσικά υπό παρακολούθηση διότι ποτέ δεν ξέρεις με τον υγιή. Αν βγει θετικό, κατ’ ευθείαν εμβόλιο. Όπως δηλαδή γίνεται και με τους κλασσικούς ασθενείς, οι οποίοι ούτως ή άλλως, και το τεστ κάνουν, και το εμβόλιο λαμβάνουν.
     Καταλαβαίνετε τι λέμε τώρα; Για το μεγαλύτερο λάθος των απατεώνων του πλανήτη. Αντί οι μαλάκες να επενδύσουν σε τεστ ανίχνευσης της νέας γρίπης, επένδυσαν στο τελικό προϊόν. Βέβαια το πέρασαν σαν μέτρο προληπτικής ιατρικής, αλλά εδώ που τα λέμε, ποιος πάει να κάνει στεφανιογραφία για πρόληψη; Ποιος βγάζει την σκωληκοειδίτιδα για να μην πονέσει κάποτε; Ποιος παίρνει παυσίπονο για τον πονοκέφαλο αν δεν του σπάνε τα μηνίγγια; Υποθέτω κανείς σοβαρός, εκτός αν είναι καραμπινάτος υποχόνδριος.
     Και την πάτησαν οι παγκόσμιοι ηλίθιοι πολλαπλώς. Διότι ουσιαστικά κανείς δεν εμβολιάσθηκε, οι νεκροί ήταν πολύ λιγότεροι από την κλασσική γρίπη και τελικά χάσαμε όλοι. Και εμείς που όταν θα έρθει κάποια συμφορά δεν θα πιστεύουμε τίποτα, και αυτοί που χάσανε τον χειρισμό της επόμενης επερχόμενης, για την τσέπη τους, γρίπης. Δηλαδή της γρίπης των ψαριών. Μην γελάτε, θα έρθει κι αυτή. Αγελάδες , πτηνά, γουρούνια, τι έμεινε; Ψάρια κι εξωγήινοι. Εκτός αν κατηγορηθούν αύριο τα ορυκτά , τα πλαστικά, οι ηλεκτρικές συσκευές και τα δομικά υλικά. Άβυσσος η ψυχή της νέας γρίπης.
     Και φυσικά το κείμενο αυτό δεν αναφέρεται στην Ελλάδα. Που έχει ειδικά σύνορα. Τα οποία δεν τα περνάνε σοβαρές ασθένειες, όπως ο πολιτισμός ή το AIDS για τους πιο αγάμητους. Και δεν τα περνάνε για να μην ξεφτιλιστούν. Λαμβάνουν τα μέτρα τους οι πανδημίες. Τι νομίζετε, ότι δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί οι ιοί; Προστατεύονται κι αυτοί με τον τρόπο τους.
     Μιλάω για την Ευρώπη άσχετα αν αυτήν την στιγμή παίρνω σταγόνες για την διάρροια που με έπιασε αιφνιδίως. Ακόμα λοιπόν και στην Ευρώπη, την συνέχεια της αρχαίας Αθήνας με τους δούλους και τις χοντροαδερφάρες, ακόμα κι εκεί, οι σούπερ πειθαρχημένοι Οστρογότθοι, δεν πείσθηκαν να πάνε να ρίξουν στο κορμί τους το αντιγριπικό εμβόλιο.
     Και θυμάμαι τις πρώτες ειδήσεις. Ότι όλοι θα έπρεπε να εμβολιασθούν με εξαίρεση τον κόσμο κάτω των 18 ετών. Σήμερα που η γρίπη ήρθε, οι αρχές συμβουλεύουν να εμβολιασθούν μέχρι και τα έμβρυα, όμως καταβάλλοντας προσπάθεια να ακυρωθούν τα παραγγελθέντα σκευάσματα. Διπλή προστασία: Να μην πάει χαμένο το στοκ, άρα να απειλήσουμε, αλλά να ακυρώσουμε τα νέα εμβόλια διότι οι απειλές δεν περνάνε και η δημοκρατία τελικά θριάμβευσε.
     Κι όλα αυτά για το καλό μου. Λες και δεν έχω κοινό νου και περίμενα τον υπουργό υγείας ή τον αστίατρο να μεριμνήσει για το καλό μου. Και πώς να πιστέψω; Αφού δεν είδα σε διακαναλική σύνδεση όλη την βουλή να παίρνει το εμβόλιο. Διότι γουστάρω τον πολιτικό ,που υπάρχει για το καλό μου, να τον βλέπω πειραματόζωο. Μέχρι και τη μίζα θα συγχωρούσα.
      Θα μου πει βέβαια κάποιος ότι μιλάω κατόπιν εορτής. Ε, τι να κάνουμε ρε παιδιά; Η κριτική είναι πιο σίγουρη μετά τον αγώνα. Όπως και η καπότα πριν πηδήξεις την άγνωστη. Αλλά εδώ, στη νέα γρίπη, αισθάνθηκα σαν κάτοικος της Σαχάρα που αγόρασε αντιολισθητικές αλυσίδες για την καμήλα. Ή αγόρασε λιπάσματα για οργανωμένη καλλιέργεια μπανάνας στην Ανταρκτική.
      Και τελικά, αν πέθαινα; Καταλαβαίνω ότι θα είχε χαθεί βελόνι στην Βενετιά κι ότι η γη θα κινείτο βουστροφηδόν, αλλά η ύπαρξη είναι δική μου, την ορίζω εγώ κι όχι οι αρχές και η ΝΕΤ. Που με καθησύχασε ότι τα εμβόλια είναι σε ειδικούς χώρους φύλαξης. Αληταράδες, που κανονικά θα έπρεπε να πάμε να πάρουμε τις ενέσεις και να παίζουμε βελάκια με στόχο τα κεφάλια σας. Που αντί για συγνώμη και παραιτήσεις σαν δημοσιογράφοι, ακόμα είστε τα παπαγαλάκια της οργανωμένης παγκόσμιας απατεωνιάς.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

TOTE ΠΑΛΙΑ

           Αγαπητοί κι αγαπητές, σήμερα θα κάνω σαν ανάρτηση μια αναδημοσίευση ενός κείμενου που δημοσιεύτηκε στον Φίλαθλο στις 28-4-1996. Μάλιστα ήταν πρωτοσέλιδο. Ζητώ εκ των προτέρων την κατανόηση σας για το ατελές της γραφής. Δεν είχα την κατάλληλη πείρα τότε κι ήμουν κι έξαλλος.
  ( TO KEIMENO ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ).


            ΤΗΝ ΔΙΩΧΝΕΙΣ ΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ, ΑΝ ΒΓΕΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΑΛΛΟΝ...
                           ....  ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΗΔΗΧΤΕΙ .....

                               Απόψεις χύμα για ΑΕΚ- Bayevitz.
            Όπως το λέω. Η ΑΕΚ είναι για τους lovers. Ήταν πάντα, αλλά ιδιαίτερα στη μοντέρνα εποχή. Ποιός ξέρει για Βυζάντια, Φανάρια και καταστροφές; Η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, μου μίλαγε για το Φουντουκλί της Νικομήδειας, μετά πήγαινα διάβαζα και σιγά-σιγά ήρθε κι έδεσε. Εγώ έμεινα όχι σε εποχή τίτλων αλλά σε ιδιαίτερη παρακμή.
             Σήμερα οι κύριοι εκφραστές, δηλαδή οι ποδοσφαιριστές, είναι ravers στην Αθήνα.Ο πρόεδρος δεν έχει χρήματα να τελειώσει την Σητεία. Ο πρόσφυγας πλέον βρήκε στέγη και δεν καταδιώκεται. Το σύστημα τον απορρόφησε.Εδώ μέχρι και Έλληνας έγινε. Και ξέρετε, μόνο η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν μονοσήμαντες τάσεις υπηκοότητας. Κι ήθελε να πολιτογραφηθεί ΕΛΛΗΝΑΣ, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΣΕΡΒΟΣ.
            Η ΑΕΚ δεν μπορεί να προστατεύσει δικά της δικαιώματα. Και σκέφτεται ο πονηρός ηττοπαθής προπονητής τέσσερις παράγοντες:
     1. Πόσο μπορώ να βελτιώσω την ομάδα πλέον;
     2. Τον Κόκαλη που μόνον αυτόν φοβάται ο Βαρδινογιάννης.
     3. Το ΦΩΣ και την τεράστια παρασκηνιακή προστασία που θα προσφέρει ο ΟΣΦΠ για τον πόλεμο που πρόκειται να γίνει του χρόνου εκτός γηπέδων. ( Άλλη μια απόδειξη της ηττοπάθειας, αφού πια γουστάρει να πορευθεί με πυρηνικά όπλα. - Το μόνο που δέχομαι είναι οτι μεγαλώνει, παρακμάζει, έρχονται οι ανασφάλειες κι άρα πάμε για το σύστημα ).
     4. Τα άπειρα χρήματα. Εδώ βρίσκεται και η βλακεία του Κόκαλη, διότι με αυτά θα μπορούσε να προσλάβει τον Van Gaal κι όχι να μπει στο ρίσκο μ'έναν τοσοδούλη.
          Αν η ΑΕΚ δεν θέλει να είναι ηττοπαθής - τώρα είναι διότι είναι ελληνοσερβική - θα πρέπει να παραμείνει ήρεμη δύναμη. Μια ομάδα με πίστη στην ιστορία και την παράδοση, δεν είναι δυνατόν να μην βρει ικανούς ανθρώπους για συνεργασία κι ακόμα ψηλότερους στόχους. Έξω απο τα σύνορα πλέον. Φτάνει πια με το ελληνικό μπουρδέλο που θα γίνει κανονική τρούμπα του χρόνου. ( μακάρι να πέφτω έξω ).
         Και γυρνάω ξαφνικά και δεν βλέπω την ΑΕΚ μου σαν ομάδα, αλλά σαν εταιρεία. Αλλά να κάνω και μια παύση: Δεν είναι εύκολο να πεισθώ, παρά τις περίεργες νόρμες πολιτικών συμφερόντων. Διότι αν τελικά οι ομάδες είναι εταιρείες, τότε απο πότε θα έπρεπε να είχε διαλυθεί ο ΟΣΦΠ, όπως επίσης η μισή Β εθνική κι ολόκληρες η Γ και η Δ;
        Και πάω ξανά στην ΑΕΚ. Ο αποδυτηριάκιας έγραψε : Χούντα Bayevitz. Κι έτσι είναι. Αλλά εγώ λέω κι άλλα. Χούντα και του κόσμου και μπορεί να φοβάται ο Τροχανάς. Όμως έτσι είναι οι εταιρείες; Δηλαδή υπάρχουν αυθεντίες και κρυφοί εκβιασμοί; Δηλαδή σκέφτεσαι " να απολύσω τον διευθυντή μου ή θα έχω την κατακραυγή του κόσμου;" Σοβαρολογείτε κύριε; Εγώ αισθάνομαι οτι με δουλεύει, δεν το αισθάνεσθε εσείς; Έλεος.
       Εγώ σαν εταιρεία αλλά και σαν ομάδα, ό,τι θέλετε βάλτε, θα ΤΟΝ απέλυα πια. Σκέψου να είναι εδώ και να φτιάχνει την ποδοσφαιρική λίστα του άλλου.
        Την γκόμενα σου που βγαίνει ραντεβού με άλλους επίδοξους αλλά δεν έχει πηδηχτεί ακόμα διότι πρέπει πρώτα να σε χωρίσει για λόγους ηθικής, την κρατάς; Δηλαδή το σωματικό σε νοιάζει μόνο; Το εγκεφαλικό γαμήσι που σου κάνει δεν σε απασχολεί;
        Και να πω και κάτι άλλο. Η Τουρκία μας λέγανε " την σκλάβωσε μεν την Ελλάδα, όμως το πνεύμα παρέμεινε ελεύθερο".  Ο Bayevitz μας σκλάβωσε αλλά μας πήδηξε κιόλας. Πιστεύω οτι δεν πρέπει να συνεχισθεί αυτή η συνεργασία.Τα πράματα θα γίνουν χειρότερα και θα ταλαιπωρηθούμε πολύ στο μέλλον.Δεν θέλω να γίνω Κάλχας κακών, αλλά τα βλέπω να έρχονται. Εύχομαι να κάνω ολοκληρωτικό λάθος αλλά δεν μπορώ να βλέπω τον υπερήφανο δικέφαλο αετό και τον κοσμάκη του, ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ. ΔΙΩΧΤΟΝ ΠΡΙΝ ΣΕ ΔΙΩΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ.
                                                    ΖΗΤΩ Η  ΕΝΩΣΙΣ
                                                  ΚΑΤΩ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
                                                                                          Στήβεν Αβραμίδης


                Αυτά είχα γράψει τότε, ανήμερα του παιχνιδιού μας με τον ΟΦΗ Β στην Κρήτη. Και δεν παίρνω κεραία πίσω σήμερα, ΑΠΛΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ. Η ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΙΚΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΣΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ, ΔΙΟΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΑΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.
                ΥΓ1. ΑΝ ΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΙ - ΛΕΦΤΑ ΕΧΟΥΝ - ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ. ΜΕ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ. ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΤΟΥΣ. ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.
               ΥΓ2. Το futsal κέρδισε και παρέμεινε πρώτο. Σας υπενθυμίζω την γιορτή του την Παρασκευή.
 

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

O XAMOΣ

            Δεν έχω καταλάβει το σκότωμα ακριβώς. Δηλαδή το σημείο τριβής. Είναι η ΑΕΚ, είναι ο προπονητής, ή είναι η διοίκηση; Είναι τα τηλεοπτικά δικαιώματα, είναι η διαιτησία, είναι οι αντίπαλοι ή είναι απλά η γνώμη μας; τι είναι η πατρίδα μας τελικά; τα βουνά; οι κάμποι; οι κόλποι; ούτε κι ο ποιητής ( Βιζηϊνός) δεν το είχε απαντήσει. Και προφανώς, αφού μιλάμε για τον τότε παρουσιαστή του διαγωνισμού τραγουδιού που όλοι χάσανε με τον Ρουβά κι όλοι κέρδισαν με την Παπαρίζου. Προσέχτε με το "όλοι". Δεν εννοώ όλους όλους. Κάποιοι ήταν στο Μέγαρο ή στην πρέζα - ανάλογα με την γνώμη του- να δουνε το γεγονός.  Και το γεγονός είναι ένα . Αυτό προκυρήχθηκε, αυτό πληρώθηκε, αυτό είδαμε, κι αυτό στο φινάλε πληρώνουμε ακόμα. Και κάποιοι σίγουρα πανηγυρίζουνε.
            Και τα πάντα είναι όπως θέλεις να τα εξηγήσεις ή να τα θεοποιήσεις για τον εαυτό σου. Θέλεις οτι ο Γκαρσία το ήθελε το γκολ ή θέλεις να το έκανες επίτηδες; Ό,τι πεις και τα σκυλιά δεμένα. Είναι λατινοαμερικάνος, άρα διακαιώνεται και  δεν τον είχε δει η πουτάνα η Αθήνα και τον έκλεψε η συμπρωτεύουσα. Και η μαλακία καλά κρατεί, ενώ οι managers είναι ίδιοι κι ο ΟΠΑΠ ίδιος, κι ακόμα κάποιοι δικαιούνται να παλεύουν ( ο αγώνας για τον αγώνα -ΚΚΕ ) αντί να παρακολουθούν απλά.
            Φυσικά δεν μιλάω μόνο για το ποδόσφαιρο. Ή τον αθλητισμό γενικότερα. Τα ίδια ισχύουν παντού, απλά εγώ με αφορμή κάποιο γεγονός, μιλάω επί παντός επιστητού. Κάποιοι το καταλαβαίνουν, κάποιοι όχι και μου καταλογίζουν κακιά πρόθεση - ρωτάω ποιάν - και κάποιοι όταν κάποιος  απλά μιλάει , τον θεωρούν ένοχο. Ήθελα να ήξερα όταν κάποιος δεν μιλάει και κάνει, τι του λένε; Φυσικά οι συνδικαλιστές θα πουν το σωστό , οι εργαζόμενοι το λάθος, και τελικά όλοι θα χειροκροτήσουν τον βουλευτή.
           Είναι τόσο διαβρωμένη η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα, που ακόμα και οι υγιείς δυνάμεις σπρώχνονται  στη μαλακία. Μιλάμε για πεοκρουστισμό. Κι όλοι τον υποστηρίζουν, διότι μέσα σε τέτοιο μπάχαλο, ποιός θα ΄έλεγε το αντίθετο; Κι αν καταλάβαινε οτι δεν υπάρχει σωτηρία, ποιός θα έβγαινε μπροστά για την έξοδο; Κανείς λέω εγώ , διότι δεν υπάρχουν αρχίδια, αλλά κι αν υπάρχουν, δεν τα βάζεις στν  τόρνο στα καλά καθούμενα αφού έχεις κάποιους που ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΑ ΣΚΥΨΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΤΑΤΕΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΛΕΝΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ.
          Πάντα η καινούργια εξουσία θα χρησιμοποιήσει την επανάσταση της μειοψηφίας. Δηλαδή αυτούς που πάντα μίλαγαν και  αυτούς που βάλαν μπροστά για να επικρατήσουν.  Διότι ήσαν μάγκες. Και παραδεκτοί, μέχρι το σημείο που δεν τους χρειάζεται η εξουσία, και τους παραδίδει σαν κοινούς προμηθευτές ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ. Το θέμα είναι, πόσο οι στρατιωτικοί σαν τον Κολοκοτρώνη, θα ήσαν ικανοί και σαν κυβερνήτες. Διότι ο χασάπης ήταν του φιλοαγγλικού κόμματος και δίκαια πήγε μέσα, καθότι άλλοι πήραν την εξουσία αφού κέρδισαν το λαϊκό κίνημα και επέλεξαν την δημοκρατία και το ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Μεγάλη μανία όμως του Έλληνα με τον Κολοκοτρώνη. Πάντα του άρεσε η περικεφαλαία κι όχι η βαρκούλα του Κανάρη.
               Και τον Μαρά τον σφάξανε στην γαλλική επανάσταση. Πάμε μπροστά όμως ,  δεν πάμε πίσω. Κι ο Σωκράτης θα είχε πιεί καντάρια κώνειο, αν δεν είχε γεννηθεί εδώ. Ήταν τυχερός που ακόμα τον θυμόμαστε - το δηλητήριο δεν έχει σχέση η ποσότητα με την φονικότητα - και κάποιοι που λογικά δεν θυμούνται την νεοελλάδα.
         Κι εγώ δεν την θυμάμαι. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ. ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΑ; ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ ΄Η ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ; ΔΙΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ, ΟΤΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΙ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΥ ΠΟΥΤΣΟΥ Ο ΧΑΒΑΣ. ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΥ. ΟΠΩΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΥΝΕ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ, ΔΕΞΙΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΡΑΚΤΙΚΑ Ο ΚΑΡΑΊΣΚΑΚΗΣ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΥ ΤΟΝ ΡΩΤΑΓΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ,
            ΚΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΕΚ ΤΟΥ 1924 ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΑΕΚ ΤΕΛΙΚΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΕΑ ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ. Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΙ Η ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ. ΔΗΛΑΔΗ; ΤΡΙΧΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ.
          ΔΙΟΤΙ ΠΟΣΟΙ ΞΕΡΕΤΕ, ΦΙΛΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΨΑΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΜΕΝΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ, ΟΤΙ ΟΤΑΝ Ο ΝΟΜΟΣ ΗΤΑΝ 60-40 ΑΛΛΑΞΕ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΟ ΡΟΥΜΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΦΩ ΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟ; ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΑΛΛΟΣ - ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΝΤΟΥΜΠΑΙ - ΚΑΙ ΜΑΛΩΝΑΝΕ ΕΠΙ ΑΧΥΡΩΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΛΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ;
       ΥΓ. Είμαι υποχρεωμένος πλέον, να κάνω αύριο την αναδημοσίευση κειμένου μου στην εφημερίδα (1996) ,  για τον προπονητή Μπάγιεβιτς, διότι ακόμα δεν έχουμε γνωρισθεί, φυσικά χωρίς να με πολυπασχολεί αυτό                

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΑΕΚ - ΣΚΟΥΛΗΚΑΡΗΣ

            Περίεργος αέρας φύσαγε. Άλλαζε και κατευθύνσεις. Ιδανικός καιρός για ιστιοπλοϊα παρά για ποδοσφαιρικό παιχνίδι.Τέλος πάντων, καμιά εικοσαριά χιλιάδες συναντηθήκαμε στο στάδιο για να χαρούμε τη νίκη μας αλλά και το παιχνίδι του Άρη. Που με τον Κούπερ είναι μεταμορφωμένος, αλλά είναι αδύνατον ο Αργεντίνος προπονητής να τους μάθει στοιχειώδες πλασέ  και πώς σκοράρεις σε κενό τέρμα απο τα τρία μέτρα. Πολύ ταλέντο αδερφάκι μου οι ξένοι του Άρη, αλλά απο ουσία τίποτα.
          Μέχρι το εικοστό λεπτό καλά πηγαίνανε, πολύ κλο-κλο αλλά αυγό τίποτα. Ευτυχώς για μας που το είχαμε ρίξει στο θαλάσσιο σπορ. Και μετά ξεκίνησε μια μεταμόρφωση και σε αγωνιστικότητα και σε μαχητικότητα και σε κάποιες σπάνιες ενέργειες κυρίως του Σκόκο. Που σήμερα χάρηκα την διάρκεια του. Και ισοφαρίσαμε τις χαμένες ευκαιρίες του αντιπάλου με επίσης δυο απίστευτες χαμένες δικές μας.
         Και τα πράματα συνέχισαν έτσι και στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά πια με περισσότερους διακριθέντες. Και μπορούσε το σκορ να είναι μεγαλύτερο με λίγη εντατικοπίηση της πρσοχής. Μπορούσαμε και να ισοφαριστούμε βέβαια σε κανά δυο περιπτώσεις αλλά το αποτέλεσμα το κρίνω δίκαιο με την συνολική εικόνα. Όπως δίκαιες κρίνω και τις αλλαγές του Μπάγιεβιτς διότι σήμερα ο Γεωργέας και  ο Λεονάρντο ήταν σε άλλο αγώνα. Με τον Τζιμπούρ δεν ασχολούμαι διότι εξακολουθώ να ρωτάω πού ακριβώς θέλει τη μπάλα αλλά κι όταν την πάρει τι στο διάολο θέλει να την κάνει. Μάλλον και σήμερα η τακτική ήταν λάθος.
        Απο κει και πέρα, κορυφαίους είδα τον Γιάχιτς και τον Καφέ. Ειδικά για τον πρώτο θέλω να πω οτι όσο μπορεί κόβει αλλά βλέπει και τους κενούς χώρους του γηπέδου σπάζοντας τη μπάλα σωστά δεξιά αριστερά μπας και γίνει κάτι. Εκτός του είναι αρκούντως ποδοσφαιρικός αλήτης κι εύκολα μπορεί να κόψει τον τσαμπουκά σε επικίνδυνο παίκτη. Το έκανε με το νούμερο 2 του Άρη που είχε κάνει γιογιό τον Γεωργέα, φάση βέβαια που για μένα ήταν για κόκκινη κάρτα. Ο Καφές ήταν ο πολυτιμότερος λόγω του γκολ. Κοντά σ' αυτούς ο Αραούχο και ο Σάχα με μια τεράστια απόκρουση κι αξιοσημείωτη σταθερότητα. Φυσικά ο Σουηδός ήταν αλάνθαστος κι ο Μπλάνκο φιλότιμος όταν γύρισε δεξί χαφ. Γιατί σαν επιθετικός ήταν κλάφτα Άννα μου μια νύχτα με φεγγάρι.
         Για τέτοιας σπουδαιότητας αγώνα, ο κόσμος ήταν λίγος. Όμως θερμός κι εκδηλωτικός. Ειδικά το πέταλο της οργάνωσης που δεν σταμάτησε να παροτρύνει συνέχεια και να υπενθυμίζει σε όλους τον μεγάλο άτυχο του τότε Χαριλάου, το Νίκο Ξηροκώστα. Και με τα ταμπελάκια και με το τραγούδι. Ο διαιτητής πέρασε απαρατήρητος αν και είχε μια εύκολη κάρτα για μας και καθόλου για τον αντίπαλο. Πταίσματα φυσικά για την φετεινή ΑΕΚ. Όλα καλά λοιπόν και μια διαφορά ασφαλείας για τα μπαράζ.
        ΥΓ1. Καλός τεματοφύλακας ο Σηφάκης
        ΥΓ2. Η καινούργια κατηγορία για τον Σέρβο είναι οτι βάζει τους παίκτες και υπογράφουν συμβόλαιο με φίλο του manager. Όποιος δεν υπογράφει, τον τρώει ο πάγκος. Τώρα σε ποιούς αναφέρονται δεν ξέρω, διότι δεν βλέπω κάποιον παικταρά εκτός ενδεκάδας. Ο Ταχτσίδης ήταν στην εξέδρα  με την Σάσα. Αυτός είναι το μήλο της έριδος; Μπορεί, όλα γίνονται στην Ελλάδα, δηλαδή στην ΑΕΚ.     

ΑΛΗΘΕΙΑ

            Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν γουστάρω το ψέμα. Το ουσιαστικό ψέμα, όχι εκείνο που είσαι υποχρεωμένος να πεις διότι πιέζεσαι κοινωνικά, επαγγελματικά ή ψυχικά. Να μην παρεξηγηθούμε και να μην πάρει διαστάσεις η διαχείρηση του ψέματος . Έχεις άρρωστο τον πατέρα σου, τι να του πεις; Μαλακίες θα πεις. Έχεις ένα ανήλικο παιδί και τραβάει μια παντιέρα εις βάρος του σύμπαντος. Εις βάρος του προστατευτισμού, που καλώς ή κακώς, το βοηθάει μέχρι την ενηλικίωση του. Τι να κάνεις; Να μην παίξεις τον καραγκιόζη;  Έχεις μια άποψη για την ηθική. Είναι δυνατόν να μπουρλοτιάσεις, όποτε σου κατέβει, μια οικογένεια;
            Είναι σαν τις βρισιές. Τις λες διότι δεν έχεις λεξιλόγιο ή σου βγαίνουν για να δείξεις μια οργή; Έχεις μαζί με τα μπινελίκια και κακές σκέψεις, ή είσαι απλά τρελαμένος με τη μαλακία που σε περιτρυγυρίζει και μέσα σε αυτήν την μούρλια, θέλεις να σπάσεις τα πάντα και να ξαναβρείς τα ένστικτα που στα περιθωροποίησε το στάτους των γνώσεων ή του κοινωνικού περίγυρου. Τα πάντα. Μέχρι εδώ. Κι όχι τα "πάντα όλα" που είπε ο αγράμματος κι ο κάφρος και κινδυνεύει να γράψει και λεξικό ο απόλυτος ανίκανος κι εκβιαστής.
             Μιλώντας όμως για το ψέμα, καταλαβαίνω οτι πρέπει να υπάρχει σοβαρή ικανότητα για την διαχείρηση του. Δηλαδή τελικά για την εικονική αλήθεια που πρέπει να παρουσιασθεί ή για την μασκαροφορεσιά της. Πρέπει να υπάρχει αυτό; πιστεύω ναι, διότι ο άνθρωπος σήμερα ένα πράμα φοβάται: Την αλήθεια κατάματα και την διαχείρηση της ελευθερίας του. Δεν ξέρει τι να την κάνει. Είναι εξ άλλου η τέταρτη ομάδα ψυχοθεραπείας του Γιάλομ. Κάποιοι τρελαίνονται κανονικά αν δεν βρίσκονται σε ένα κοπάδι. Κάποιοι πάνε στα ανεξέλεγκτα ψυχοφάρμακα αν ξυπνάνε υγιείς ή αν τον χρόνο τους πρέπει να τον διαχειριστούν σε κάτι για ατομική βελτίωση.
             Και η αλήθεια είναι πάντα μόνο ΜΙΑ. Και δεν είναι υποκειμενική. Είναι αντικειμενική. Υποκειμενική είναι μόνο η οπτική γωνία που ο καθένας γουστάρει να νομίζει οτι είδε το γεγονός, απόλυτα ταιριαστή με τα συναισθήματα του, δηλαδή τις ανασφάλειες του, και φυσικά αν είναι και θύτης του γεγονότος, να παρουσιάσει την εκούσια ψευδαίσθηση του με την υποστήριξη κάποιου δικηγόρου.Κι όλα αυτά διότι ποτέ δεν έμαθε να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη και να είναι κύριος υπεύθυνος των πράξεων του.
             Δηλαδή προτιμάει να κολλάει σφραγίδες στο ταχυδρομείο απο τα να είναι στέλεχος με δυνατότητα απόφασης. Και φυσικά δεν είναι κακό αυτό. Κάποιος πρέπει να το κάνει. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ, ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ, ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ, ΚΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
            Επιτέλους πια με την αναξιοκρατία της Ελλάδας, την δήθεν μόνιμη αδικία και τον ατομικισμό. Η αλήθεια υπάρχει απο την αρχή και δεν βρίσκεται στην πορεία όταν το όνειρο του να προσληφθείς στο δημόσιο γίνεται εφιάλτης και η ζήλεια για τον διπλανό προϊόν διεκδίκησης και διάθεσης κατάρρευσης ενός στοιχειώδους πολιτισμού.Διότι γουστάρεις να δεις την αλήθεια όχι κατάματα, αλλά με μια γυναικουλίστικη , για να μην πω πούστικη, ματιά.
          Και μόνιμα δικαιολογίες. Και μόνιμα διαμαρτυρίες. Και μόνιμα ευθυνοφοβία, ξενοφοβία, εσωστρέφεια, απομόνωση και κρυφτούλι πίσω απο το μικρό δάχτυλο του χεριού. Κι απειλή και συνδικαλισμός και δημοκρατία κι αρχίδια καλαβρέζικα. Και κουτσαβακισμός και μαγκιά ναφθαλινάτη και καταστροφή. Και μόνιμα φταίει ο διπλανός. ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ. ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ. ΞΥΠΝΗΣΑΝΕ ΟΙ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΙ ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΒΙΑΓΚΡΑ.
          ΕΤΣΙ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΕΚ. ΝΟΤΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.
         

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ

           Το τμήμα αυτό της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, είναι ακόμα σε μωρουδιακή κατάσταση. Όλη την χρονιά πέρσι αγωνιζόταν με την σφραγίδα του Γέρακα και κατόρθωσε να κερδίσει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Την στιγμή που επρόκειτο να γίνει και η οριστική συγχώνευση με την ομάδα του Γέρακα, άρα  και η επίσημη μετονομασία σε ΑΕΚ Futsal, η ΕΠΟ το απαγόρευσε. Επέστρεψε λοιπόν στην δεύτερη κατηγορία, όπου και αγωνίζεται σήμερα.
          Αυτήν την στιγμή βρίσκεται στην πρώτη θέση και διεκδικεί την άνοδο στην ανώτατη κατηγορία. Η φιλοσοφία του τμήματος είναι η ομάδα να αποτελείται απο παίκτες, προπονητές και παράγοντες που είναι γνήσιοι Αεκτζήδες. Και μιλάμε για ανθρώπους που δουλεύουν πέντε μέρες την εβδομάδα και μετά πάνε και υπερασπίζονται τον δικέφαλο αετό σε ένα καινούργιο σπορ. Δεν πληρώνονται, και το τμήμα το συντηρούν μόνοι τους. Δηλαδή την ενοικίαση του κλειστού του Γέρακα και τις μετακινήσεις για τα παιχνίδια. Η ερασιτεχνική ΑΕΚ δεν μπορεί να βοηθήσει και λογικά, αφού με κόπο συντηρεί τα βασικά τμήματα ( μπάσκετ, βόλλεϋ- ανδρών, γυναικών ). Δεν υπάρχει κάποια κόντρα, για να μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Προειδοποιημένοι ήταν οι άνθρωποι και ξέτρανε σε τι λούκι μπαίνανε. Είναι λοιπόν ένα τμήμα αυτοσυντηρούμενο και κυριολεκτικά αυτοχρηματοδοτούμενο.
           Πολλά πράματα δεν ξέρω παραπάνω και τα στοιχεία που σας παρουσιάζω, μου τα έχει στείλει στο ταχυδρομείο μου ο Δημήτρης Κουνταρας που είναι κι ο προπονητής της ομάδας. Που ζητάει την βοήθεια μας. Και όσο αναφορά την ηθική υποστήριξη , αλλά και την οικονομική, διότι οι άνθρωποι έχουν πιάσει ταβάνι.
     
Απο τη μεριά μου ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:
     1. Θα κάνω την συνάντηση με τον υπεύθυνο για τα λογιστικά budgets.
     2. Θα κοιτάξω να βρω χορηγικά έσοδα με τα αντίστοιχα ανταποδοτικά οφέλη. Θέλω να δω τι επιτρέπει ο νόμος.
     3. Θα ψάξω τα δεδομένα του marketing και το κομάτι της πίτας που αναλογεί στο σπορ αυτό.
    4. Θα ερευνήσω το ευρωπαϊκό πλαίσιο και την δυνατότητα της υγιούς αυτοχρηματοδότησης και οικονομικής αυτοτέλειας.
    5. Θα αγκαλιάσω το τμήμα με τις γνωριμίες που υπάρχουν σε επίπεδο αγωνιστικό, δημοσίων σχέσεων και προώθησης της προσπάθειας. Θα προσπαθήσω να βοηθήσω.
          Εσείς απο την πλευρά σας, μπορείτε να βοήθήσετε συμμετέχοντας στην πρώτη εκδήλωση του τμήματος, την άλλη Παρασκευή 26/02. Θα γίνει στο Στέκι του Ανδρέα κάπου στα Σπάτα. 25 ευρώ με φαγητό, ποτό και ζωντανή μουσική. Καταλαβαίνετε το φουλ κιτρινόμαυρο περιβάλλον σε επίπεδο χομπύστικο που ακόμα το υποστηρίζουν άνθρωποι σαν τον καθημερινό γείτονα ή τον εραστή της προσπάθειας.
       ΦΙΛΕ ΔΗΜΗΤΡΗ - ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ - ΕΚΤΙΜΩ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΣΟΥ. ΤΗΝ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ: 6981698698, 6941408889. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΤΕ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ.
          ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ
      ΥΓ. ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΕ.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

KΛΕΨΙΕΛΑ (klebsiella)

     Η γρίπη των αυθεντικών γουρουνιών είναι προ των πυλών. Έχουμε λίγο καιρό ακόμα. Τα κατάλληλα εμβόλια δεν λήγουν σύντομα για να δημιουργηθεί δημοσιογραφικός πανικός για πανδημία. Οι φαρμακοβιομηχανίες, τα χαρτζιλίκια θα τα ρίξουν μετά τον Οκτώβριο για την πρόληψη της νόσου και την αύξηση των πωλήσεων.
     Όμως έχουμε εχθρό εντός των πυλών. Ποιος είναι αυτός; Ένα μικρόβιο με το όνομα «κλεψιέλα» πνευμονίας. Άκου τώρα όνομα κι αυτό. Στην Ελλάδα, κλέψι και έλα! Μέχρι και τα μικρόβια μας πήρανε χαμπάρι. Τέλος πάντων.
     Το μικρόβιο αυτό, εντοπίζεται κυρίως στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) των νοσοκομείων με θνησιμότητα που αγγίζει το 44% των προσβληθέντων νοσηλευόμενων ασθενών. Δηλαδή, μπορεί να είσαι στη ΜΕΘ για έμφραγμα και να πας από κλεψιέλα.
    Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το 42% των κρουσμάτων του μικροβίου παγκοσμίως, καταγράφεται στις ΜΕΘ των ελληνικών νοσοκομείων! Οι Έλληνες γιατροί προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν όπως μπορούν. Ανταλλάσσουν στοιχεία με αμερικανούς συναδέλφους τους, οι οποίοι τους προειδοποιούν ότι αν δεν λάβουν άμεσα μέτρα, κάθε χρόνο θα πεθαίνουν 1800 Έλληνες.
    Υπάρχουν και καλά νέα. Η κλεψιέλα δεν είναι κάποιο σπάνιο ή ανίατο μικρόβιο. Έχει αντιμετωπισθεί παντού επιτυχώς, ενώ οι χώρες με τον υψηλότερο δείκτη επικινδυνότητας είναι τρεις: η Έλλαδα, η Ισπανία και το Ισραήλ. Μη μου πείτε ότι δεν ψιλομοιάζουμε. Κατά διαβολική σύμπτωση, στις χώρες αυτές οι υπουργοί υγείας έχουν δηλώσει ότι έχουν ολοκληρωμένο έργο στον τομέα δράσης τους.
     Τα καλά νέα συνεχίζονται. Είναι να μη με πιάσει το καλό μου. Αν λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα , σε έξι μήνες ο οποιοσδήποτε κίνδυνος μπορεί να εξαλειφθεί. Η εξάπλωση της κλεψιέλας δεν οφείλεται στην έλλειψη κάποιου φαρμάκου, στην απουσία κάποιου ακριβού μηχανήματος, ή στην ανυπαρξία κάποιου διαγνωστικού τεστ. Τα έχουμε όλα.
    Τα καλά νέα διακόπτονται. Τι τελικά δεν έχουμε και η κλεψιέλα θεριεύει; Τρία πράματα: Πρώτον: Επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό στις ΜΕΘ. Αντί να έχουμε ένα νοσηλευτή για κάθε ασθενή, έχουμε έναν για τρεις. Δεύτερον : Ο νοσηλευτής αυτός, καθώς τρέχει πανικόβλητος από κρεβάτι σε κρεβάτι , ξεχνάει ή δεν προλαβαίνει να πλύνει και να απολυμάνει τα χέρια του, μεταδίδοντας το μικρόβιο . Τρίτον: Φαρμακολαγνία. Υπάρχει η τάση να χορηγούνται υπερβολικές ποσότητες αντιβιοτικών στις ΜΕΘ που βοηθούν το μικρόβιο να μεταλλάσσεται και να ισχυροποιείται. Και πάντα οι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες λοιμώξεις ήσαν και είναι οι ενδονοσοκομειακές. Στην δε Ελλάδα, θεραπεύονται δυσκολότερα από ότι σε όλη την Ευρώπη.
     Ο κύριος Καραμπίνης, εντατικολόγος και διευθυντής της ΜΕΘ του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών, έχει πολλές φορές καταγγείλει to πρόβλημα της υγιεινής στις εντατικές μονάδες σαν ένα γενικότερο σύμπτωμα εγκατάλειψης της δημόσιας υγείας. Συγκεκριμένα λέει: « Είμαστε ξέφραγο τα τελευταία 25 χρόνια. Είναι αδύνατον να δίνουμε τόσα χρήματα στην υγεία και να μην γίνεται σχεδόν τίποτα».
     Προσέχτε. 25 χρόνια λέει, δεν λέει 5. Άρα δεν πάει να κάνει μια χαζή αντιπολίτευση. Όμως στα τελευταία 5, και πιο συγκεκριμένα το 2008, σημειώθηκαν 800 περιστατικά σηψαιμίας στις εντατικές από μικρόβια και τα μισά (400) ταυτοποιήθηκαν σαν κλεψιέλα. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία από το Ελληνικό Δίκτυο Μελέτης της Μικροβιακής Αντοχής.
     Τα ακούς υπουργέ; Μπορείς να κάνεις πολλά. Να επανδρώσεις τις ΜΕΘ με το απαραίτητο, αριθμητικά και μορφωτικά, προσωπικό που θα σου υποδείξουν οι ειδικοί γιατροί. Αν δεν επαρκούν τα λεφτά για προσλήψεις, να κάνεις σεμινάρια πρόσθετης επιμόρφωσης για ενεργητική και παθητική προστασία στο ολιγομελές υπάρχον προσωπικό που μεταδίδει την κλεψιέλα στον κάθε ασθενή λόγω φιλοτιμίας να τον περιποιηθεί. Να μαζέψεις γιατρούς και αντιβιοτάδες και να τους επιβάλεις ορθολογικούς κανόνες χορήγησης φαρμάκων. Κι αυτά να τα κάνεις με δημόσια προβολή. Και να σε παραδεχτώ. Διότι όταν κάνεις αιφνίδιες επισκέψεις στα νοσοκομεία, μου κάνει εντύπωση που δεν αιφνιδιάζεται κανείς και υπάρχει πάντα και μια τηλεοπτική κάμερα που θέλει να αιφνιδιάσει εμάς, πείθοντας μας ότι το « ξέφραγο αμπέλι» είναι ένας παράδεισος.
     Η κατάσταση είναι σοβαρότατη. Πριν το 2007, το μικρόβιο στα νοσοκομεία της Ευρώπης ήταν ανύπαρκτο. Εκεί είχαν ληφθεί τα σωστά μέτρα. Μετά το 2007, σύμφωνα με το μικροβιολόγο καθηγητή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας , κύριο Βατόπουλο, ένα νέο είδος κλεψιέλας εμφανίστηκε με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι είναι μονοκλωνική . Αυτό σημαίνει ότι, ενώ μερικά χρόνια πριν η κλεψιέλα εθεωρείτο ένα απλό παρασιτικό μικρόβιο που δεν του έδινε και ιδιαίτερη σημασία κάποιος και μάλιστα με τον πολλαπλασιασμό του έχανε σε δύναμη μοιράζοντας τα χαρακτηριστικά του, σήμερα από τη μάνα του κληρονόμησε την ισχυρή τοξική της πλευρά. Κι εμφανίστηκε το ίδιο το μικρόβιο όπως ήταν πρωτογενώς, απαράλλαχτο σαν ταυτοποίηση και θηριώδες απέναντι στα σύγχρονα αντιβιοτικά στις περισσότερες ΜΕΘ της Ελλάδας . Και μεταδίδεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από ασθενή σε ασθενή.
     Μέτρα υπουργέ πρέπει να πάρεις. Κύρια συμβουλές που μπορούν να ιεραρχήσουν τα προβλήματα, να σε καθοδηγήσουν προς την κατεύθυνση της θεραπείας των ανθρώπων, και μετά να τα εκμεταλλευτείς σαν πολιτικά ατού για την πάρτη σου. Φιλικά το λέω , διότι μου αρέσει να λέω το σωστό δωρεάν. Να μην το πουλάω πανάκριβα σαν εξειδικευμένη γνώση δήθεν. Και η κλεψιέλα είναι εδώ και θερίζει. Κι είναι πιο σημαντική από τον κάθε εσωκομματικό ή εξωκομματικό αντίπαλο.
     Δεν είναι μια επιδημία ή μια πανδημία που θα έρθει, κι όταν έρθει θα δούμε τι θα κάνουμε. Είναι κρίμα να χάνουμε κόσμο μέσα στα νοσοκομεία από αβλεψία και αδιαφορία ενώ έχουμε τα μέσα να περιορίζουμε τους εχθρούς που γιγαντώνονται λόγω ευθυνών μας. Στο νοσοκομείο μπαίνεις για να γίνεις καλά κι όχι για να πεθάνεις από άλλη αιτία . Επίσης η κλεψιέλα, με το τόσο ωραίο πρώτο συνθετικό (κλεψι), ταιριάζει τόσο πολύ να σε αναδείξει και εμπράκτως σαν εξυγιαντή, έστω κάποιου χώρου της Ελλάδας , που όλοι υποχρεωτικά περνάμε από εκεί: της Υγείας.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

OI ΚΩΛΟΙ

           Τελικά έκανα λάθος. Και δεν καταλαβαίνω σε τι έκανα λάθος. Στο κείμενο και στα λεγόμενα μου ή στην φωτογραφία;  Που την βλέπω ακόμα και τώρα - ο web master τις βάζει  κι όχι εγώ- και ψάχνω να βρω τι εθνικότητας είναι οι κοπελιές , σε ποιά χώρα βρίσκονται και τελικά τι πηδάει ο κάθε ισορροπημένος πολίτης και το παίζει γαμιάς και δημοκράτης. Ή και χουντικός. Ή και Πανιώνιος ή και ό,τι του κατέβασε η γκλάβα και η καύλα του. Και σωστά, αλλά τελικά την στύση του γιατί την χρησιμοποίησε για δεύτερη εθνική κι όχι για αντίστοιχο κώλο με της φωτογραφίας;
         Έχουμε άλλα θέματα, φυσικά σοβαρότερα. Πού ανήκει η πατρίς, πού πάει η νέα γενιά και πως ψήνεται η βασιλόπιττα. Να πουλήσουμε αποδείξεις μεταξύ μας, να δούμε τον Ζαγοράκη δήμαρχο της συμπρωτεύουσας και να λύσει η γυναίκα του το σκοπιανό, και να μας πει και μια ατάκα ο Τσουκαλάς για την πορεία του Σωκράτη - αρχαίος , νέος δεν έχει σημασία - και την πολυδιασπορά του κώνειου στο κορμί του. Τι αστείο και τι κοινό. Και οι δυο στην κυβέρνηση του βουνού. Ο ένας πρόεδρος κι ο άλλος φιλόσοφος. Πετυχημένοι κι οι δυο. Τι μας λείπει; Έξυπνα παιδιά είστε, παζαλάκια τα λύνετε μόνα σας. Πάντως σήμερα έχω κηδεία για την αδερφή του κουμπάρου μου στα Σπάτα. Πάει κι η αντρογυναίκα. Την ρήμαξε το ζώδιο.
            Τόσοι κώλοι και δεν σας λένε τίποτα; Κι ωραίοι κώλοι. Κι ασχολείσθε με την νοοτροπία και τον κοντό; Και το προπονητήριο και την σύμβαση κι αφήνετε την ζωή να φεύγει φέρνοντας κακάσχημους πάτους; Πρέπει να είσαι και πολύ μαλάκας για να κρύβεσαι πίσω απο την αντικειμενική προσωπική αποτυχία για να υπερασπίζεσαι την δημοκρατική διαδικασία του λεχρίτη, που την χρησιμοποιεί διότι σε κανονική αξιοκρατία δεν θα του έλεγες ούτε καλημέρα και σαλώνει τεμπέληδες που όλοι έχουν δουλειά αλλά είναι κοινοί μαχαιροβγάλτες ή χαφιέδες ή κουτσαβάκια που δεν έχουν την δύναμη να σφίξουν το χέρι. Και σχολιάζουν σημεία εκπαίδευσης ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΡΟΧΑΛΑ ΑΠΛΑ ΘΑ ΗΣΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ. ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΜΑΧΗ ΘΑ ΦΩΝΑΖΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΑΚΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΕΚΤΟΣ , ΑΝ Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΝΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΤΟΝ ΞΕΡΩ ΜΑΓΚΑ ΜΕ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΚΙ ΟΧΙ  ΓΥΝΑΙΚΟΥΛΑ  ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗ.
            Τρελάθηκα και στρέβλωσα το blog; ΝΑΙ ΠΗΡΑ ΛΗΓΜΕΝΑ. Και δεν θέλω να έχετε την δική μου πορεία. Να παίρνετε κανονικά. Με μια λεπτομέρεια. Λόγω της δουλειάς μου, εύκολα στα προίόντα αλλάζω ετικέτες κι εύκολα πληρώνω ένα πρόστιμο, ενώ κάποιος σας πάει στο τρελάδικο αν επικαλεσθείτε λάθος ετικέτας. Είναι απλό να τυλίξεις τον άλλον σε μια κόλλα χαρτί. Κι όποιος διαβάζει εδώ πίσω απο τις γραμμές, καταλαβαίνει τι εννοώ. Την χάρη του ύψιστου δεν την χρειάζομαι. ΕΚΕΙΝΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΥΞΗΣΕΙ. ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΜΟΥ , ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΤΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΑ.
            Εδώ είναι η ΑΕΚ. Και τα κείμενα είναι απλούστατα. Απλά είναι χατζημασκαρεμένα. Θέατρο σκιών έχετε δει όλοι. Δεν είναι ο Καραγκιόζης ο μεγάλος πρωταγωνιστής, αλλά ο Χατζιαβάτης. Κι όλοι καρτερούν τον Μπαρμπαγιώργο να τους πλακώσει . Γνήσια παράδοση που δεν κατάλαβα πώς οδήγησε στην δημοκρατία. Του ωραίου κώλου σαν της φωτογραφίας. Ενώ τώρα ζούμε όλοι τον άσχημο κώλο της Ντόρας ή του άλλου που την εξουσία δεν ξέρει τι να την κάνει. Αλλά μέχρι να το καταλάβει δεν θα πρέπει να μιλάει κανείς. Για 6000 άτομα, που ακριβώς σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο που κάνουν είναι να υπερασπίζονται την δολοφονία του Αλέξη. Πραγματική δημοκρατία του κώλου. Διαφωνείτε; ΟΚ. Δείτε τους κώλους τουλάχιστον.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

           Ρωτάω, τι στο διάολο είμαι στην ΑΕΚ; Κι απαντάω: Πελάτης. Πληρώνω το εισιτήριο, που και που φωνάζω, χαίρομαι λυπάμαι και με την μαζικότητα της παρουσίας μου, άντε να προκαλώ και κανά χορηγό είτε για τηλεοπτικά είτε για τα μπλουζάκια και τις φανέλλες. Είμαι κάτι παραπάνω; Όχι και δεν μ'ενδιαφέρει και να γίνω. Δεν μου δίνει ψωμί η ΑΕΚ. Εγώ της δίνω ένα σουσαμάκι. Το θέλει; Ίσως ναι, ίσως όχι. Δεν ρωτάω για κοινόχρηστα θεάματα. Ότ,ι θέλω κάνω.
          Όπως κι όταν πάω στο σινεμά ή στο θέατρο. Και μετά βγαίνω και καταθέτω το συναίσθημα μου βάσει κριτικής. Τι εισέπραξα, τι είδα και τα λοιπά. Αν άξιζε ο κόπος, ή αν έχασα μερικές ώρες απο την ζωή μου υπολογίζοντας το περίφημο ευκαιριακό κόστος, που λένε κι οι γραμματιζούμενοι. Και τέτοιο υπάρχει σε κάθε ενέργεια της θέλησης μας.
         Ξέρω κάτι παραπάνω για την ηθοποία ή την σκηνοθεσία ή την παραγωγή του θεάματος απο τους καθ' ύλην αρμόδιους; Όχι. Και λοιπόν; Αν πάνε μόνο οι ειδικοί , τότε θα φαληρίσουν τα πάντα. Θα πάνε στην οικονομική αρρώστια και θα αλλάξουν τελικά επάγγελμα. Άσε δε που είμαι σχεδόν σίγουρος, οτι ούτε οι ειδικοί πρόκειται να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Όπως γίνεται ακόμα και σε καθαρές τεχνοκρατικές επιστήμες. Μαζεύονται, συρρικνώνονται και τελικά αυτομπουρδελοποιούνται.
          Και ρωτάω ξεκάθαρα: Τι είναι η δημοκρατία αν όχι η έκφανση της λεγόμενης, κατά την φράση του συρμού, πολυμετοχικότητας; Ο κάθε παπάρας έχει γνώμη και γράφει όποια στιγμή γουστάρει την αντικειμενική αυθεντικότητα και κυρίως την αξιοκρατία. Φυσικά για να προστατεύσει τον χαμαιρπή εαυτό του και την επίσης αυθεντικά κρινόμενη ικανότητα του. Και πρακτικά αναδεικνύει στο ύπατο αξίωμα, τον εαυτό του μέσω εκπροσώπου που δεν μπορεί να λύσει τίποτα. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γαμήσει το υγιές κομμάτι του πληθυσμού και να εκμεταλλευθεί την τεράστια δύναμη που του δίνει η " διαδικασία" και που δεν μπορεί να μιλήσει κανένας διότι υπήρξαν εκλογές.
           Και ρωτάω κι άλλα: Στο σπίτι σας δουλεύετε δημοκρατικά; Δηλαδή ρωτάτε το παιδί, πότε γουστάρει να φάει κι άρα τρέχετε εκείνη την ώρα να του μαγειρέψετε ή να του ζεστάνετε το φαγητό; Στην εταιρεία σας, ρωτάτε τον υπάλληλο πότε γουστάρει να δουλέψει κι αναλόγως κάνετε τα παραγωγικά σας κουμάντα; Υπάρχει τίποτα στο μικρόκοσμο που δουλεύει δημοκρατικά; Σαφέστατα και όχι. Απο πού λοιπόν προέκυψε το μοντέλο αυτό που μάλιστα "δεν έχει κι αδιέξοδα" κι όλοι σα μαλάκες το υπηρετούν; Μα φυσικά απο τη λαϊκή απαίτηση για συμμετοχή στις αποφάσεις κι απο κάτι λαοπλάνους ανα τους αιώνες που εκμεταλλεύθηκαν τη μαλακία του λαού. Που αφού ψηφίσει, μετά απο λίγο διαφωνεί και ΔΗΘΕΝ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ. ΕΝΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΟΝΟΜΙ.
         Και δεν θα το συνεχίσω για πολύ, διότι όλοι καταλαβαίνετε.Αλλά κι αν δεν καταλαβαίνετε, ακουσίως ή εκουσίως, ρωτάω γιατί ο πλανήτης φαλήρισε με το καλύτερο μοντέλο διακυβέρνησης; Φταίνε οι δημοσιογράφοι θα πουν κάποιοι ξύπνιοι. Φταίνε οι πολιτικοί κάποιοι άλλοι. ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΠΩ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ; ΜΑ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ. ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ. ΚΑΙ ΠΕΙΘΕΤΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΠΑΠΑΡΔΕΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΗΜΙΟΣΧΕΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ.
           Κάποτε κάποιος ρώτησε τον Στάλιν " γιατί κύριε πρόεδρε ταξιδεύετε στο τραίνο πρώτη θέση;" Κι ο ηγέτης απάντησε: " Στόχος μας είναι να ταξιδεύουμε όλοι κάποια στιγμή στην θέση αυτή." Κι εξελήφθη ως πλάνο , προοπτική μέλλοντος και τεράστια στρατηγική σκέψη. Φυσικά την κατάληξη του παραπετάσματος την ξέρετε πιστεύω. ΟΜΩΣ Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙ, ΚΙ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ, ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΑΠΑΤΑ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΝΩ ΤΑ ΖΩΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
 ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΕΙ Ο ΑΝΙΚΑΝΟΣ, Ο ΑΤΟΛΜΟΣ ΚΙ Ο ΤΙΠΟΤΑΣ, ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕ ΕΝΑ ΞΕΡΟΚΟΜΑΤΟ. ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ ΕΛΛΑΔΑ.
      ΥΓ. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΚΕΨΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ. ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. ΟΕΟ, ΟΕΟ, ΟΕΟ        
         

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

          Αγαπητοί κι αγαπητές, το κείμενο αυτό είναι αναδημοσίευση απο τον Φίλαθλο. Είναι δημοσιευμένο το 2008 στην σελίδα 2, που γράφω ΑΜΙΣΘΙ, και το ζήτησε ο Χαράλαμπος να το δει. Κι είναι αυθόρμητο. Θα το καταλάβετε διότι το στυλ γραφής μου έχει ψιλοαλλάξει σε ειρμό λέξεων, όχι σαν ψυχή. Φυσικά απόλυτα χλευαστικό και φυσικά φιλαθλέϊκο και φυσικά καλυμμένο κοινωνικά για την ΑΕΚ. Που δεν είναι τίποτα παραπάνω η ομάδα μας απο το σκεπτόμενο κομμάτι του λαού μας, που την ύπαρξη του την περιγράφει μια διαρκής αντίδραση στα δίπολα. ( ΚΚΕ- Σύριζα, ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, Δεξια-Αριστερά, ΗΠΑ- Ρωσσία, και δυο αντιμαχόμενα αρχίδια για να πληρώνεις πάντα τους φόρους και να μην έχεις τίποτα).


« Φεύγω διότι δεν κατόρθωσα να αλλάξω τη νοοτροπία του κόσμου» , ήταν η δήλωση παραίτησης του κυρίου Νικολαίδη. Και τώρα βρίσκω ότι έκανα μεγάλα λάθη, διότι ήμουν απρόσεκτος. 
      Ο κύριος Νικολαϊδης έκανε λάθος όταν μας απέκρυψε το βασικό σκοπό του προγράμματος του. Γιατί βασικός; Μα διότι αυτός ήταν ο λόγος παραίτησης του. Όλα τα άλλα ουδόλως τον απασχόλησαν. Η ΑΕΚ ήταν απλά ένα περιτύλιγμα για να επιτευχθεί κάτι ανώτερο , κάτι απόκρυφο, κάτι πνευματικό. 
      Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο. Στην αρχή, η οικονομική σωτηρία της εταιρείας. Όλα τα κοινωνικά κινήματα χρειάζονται οικονομική άνεση. Κατόπιν προχωρήσαμε σε αλλαγές φιλοσοφιών, έμπρακτη ανανέωση αφού δεν απεκτήθησαν παίκτες γεννημένοι το 1940, και σοβαρότατη καθοδήγηση από προπονητές μπαρουτοκαπνισμένους. Όλα αυτά με απόλυτο στόχο τη φετινή χρονιά. Να παίζεται το χειρότερο ποδόσφαιρο, και προς Θεού μακριά από την πρώτη θέση. Οι τίτλοι δεν βοηθούν στην αλλαγή της νοοτροπίας μας. 
      Μετά από τόσο κόπο , χρόνο, χρήμα , ήρθε αυτό το κατάπτυστο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης κι όλα τινάχτηκαν στον αέρα. Ο προπονητής να κλαίει, που κέρδισε την παντοδύναμη αρκαδική ομάδα στο τελευταίο δευτερόλεπτο . Οι παίκτες, όλοι μια γροθιά, να ουρλιάζουν που κράτησαν την έκτη θέση. Όλοι αυτοί είχαν αλλάξει τη νοοτροπία τους. Ο κόσμος; Αίσχος. Να έχει μείνει στα παλιά. Να μην θέλει να παραδεχτεί ότι η ΑΕΚ θα παλεύει μόνο για την τρίτη θέση . Να γουστάρει να δει ποδόσφαιρο . Να έχει απαιτήσεις. Ε, άνθρωπος είσαι , δεν είσαι Θεός . Λυγάς και παραιτείσαι για την αχαριστία.
      Αν όμως ο κύριος Νικολαϊδης , μας είχε μιλήσει για τον βασικό κοινωνικό στόχο του, όλα θα ήσαν τόσο διαφορετικά . Πρώτα πρώτα, εγώ δεν θα είχα κόψει το γήπεδο. Γιατί το έκοψα; Διότι έβλεπα από τότε ότι η διοίκηση και η ιδιοκτησία ήταν ανεπαρκής. Δεν μπορεί να είσαι κάποιο οικονομικό μέγεθος και να κρύβεσαι πίσω από έναν παλαίμαχο. Κι έχω άλλη νοοτροπία. Που λέει ότι επειδή κάποιος κονόμησε κλωτσώντας μια μπάλα, αυτόματα ΔΕΝ γίνεται και διευθύνων σύμβουλος, ούτε μπορεί να εμπνεύσει εμένα. Και το γήπεδο το έχω για διασκέδαση. Δεν το έχω για τόπο καβγάδων με τους διπλανούς μου, που τότε ήταν όλοι μουτζαχεντίν υπέρ του κυρίου Νικολαϊδη –τότε βέβαια που η νοοτροπία τους βόλευε –και σήμερα είναι σαν εμένα προς τετραετίας. 
      Αν λοιπόν γνωρίζαμε τον κοινωνικό στόχο του προγράμματος, θα πηγαίναμε στο γήπεδο. Και θα είχαμε ακριβότατο διαρκείας σε ειδική κερκίδα. Η κερκίδα αυτή θα είχε καθίσματα ανάποδα από τα κανονικά: Με την πλάτη προς το γήπεδο. Δεν θα παρακολουθούσαμε τον αγώνα. Με μαλακίες δεν θα ασχολιόμασταν. Θα κοιτάζαμε τα μπετά του γηπέδου και το κενό. Και τα μάτια των λοιπών φιλάθλων που αγωνιούσαν για την ομάδα. Εμείς θα πηγαίναμε στο γήπεδο για να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας. Στην αρχή, συζητώντας μεταξύ μας. Σιγά σιγά προχωρώντας και στις λοιπές κερκίδες, με κατσαβίδια στα χέρια, για να αλλάξουμε την φορά των καθισμάτων εκείνων που θα ήσαν πρόθυμοι να ασπασθούν το κήρυγμά μας. 
     Εδώ ακριβώς είναι τα λάθη που έκανα. Θα μου πεις ότι δεν ήξερα. Δικαιολογίες δεν σηκώνω. Έπρεπε να το καταλάβω. Γι’ αυτό και τώρα θα τιμωρηθώ. Πρώτα με αυτοχαστουκισμό μπροστά στον καθρέφτη δις την ημέρα, και κατόπιν με αγορά 5 διαρκείας για όλη μου την οικογένεια. Μέχρι και τον σκύλο θα παίρνω.
      Τέλος πάντων όλοι κάνουμε λάθη . Το βασικό είναι να τα διορθώνουμε. Υπάρχει όμως και το αύριο. Διότι ο κύριος Νικολαϊδης έφυγε. Έμειναν όμως οι πισινοί. Τι σχεδιάζουν; Πώς θα πορευθούν; Το ότι ήρθε ο πρίγκιπας , καιρός ήταν να συσπειρωθεί η ΑΕΚ, δεν μου λέει τίποτα. Για τον κοινωνικό στόχο τους μιλάω. Έχουν ή δεν έχουν; Μιλάω για τη νοοτροπία μας . Την έχουν αποδεχθεί, με βάση την αποτυχία του προγράμματος Ντέμη, στο οποίο βέβαια ήσαν συνεργοί, και κάνουν κωλοτούμπα Μελισσανίδειο – τι είπα πάλι- , ή έχουν άλλα μέσα για να μας την αλλάξουν; Ή μήπως μας θεωρούν ποταπούς, χαμένους μέσα στην απληστία μας για τίτλους, και άρα σωτηρία δεν υπάρχει για μας; Άρα παραμένει η νοοτροπία μας κι εξακολουθεί να μας βγαίνει η Παναγία. Είναι ερωτήματα αυτά και πρέπει να απαντηθούν. Διότι έχω και δύο παιδιά και πρέπει να ξέρω πώς να τα φέρω στο γήπεδο πια. Κόσμια με ελεύθερη γνώμη, ή με ηρεμιστικά, χαμογελαστά αδιάφορα, για το τι βλέπουν.
      Μιλάω πολύ σοβαρά και θέλω τις απόψεις των ηγετών μου. Να έχουμε απαιτήσεις από την ΑΕΚ, ή να χειροκροτούμε για τις καρπαζιές που θα τρώμε από τις Σέρρες και τον Ηλυσιακό; Για τον Θρασύβουλο εντάξει. Είναι ομαδάρα. Να δεχθούμε ότι το ποδόσφαιρο θα γίνει σαν το μπάσκετ, ή μπορεί και να φύγουν; Να συνεχίσουμε να έχουμε την ΑΕΚ σαν πρώτη ομάδα μας, ή να δεχθούμε ότι θα γίνει σαν την ομάδα της γειτονιάς , ή της ιδιαίτερης πατρίδας μας; Ξέρετε εκείνες που είναι σε χαμηλότερες κατηγορίες, που πηγαίνουμε και τις βλέπουμε όταν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε , ρίχνουμε και κανά κέρμα προς ενίσχυση, και βέβαια δεν περιμένουμε και κάτι . Μέχρι σε ποιο σημείο το κοινωνικό έργο του κύριου Νικολαϊδη αλλά και το δικό τους θα συνεχισθεί; Ή μήπως διεκόπη;
      Αν διεκόπη ΟΚ. Αν όμως συνεχίζεται, γιατί δεν κάνουμε κάτι άλλο; Επειδή τα κόκαλα του Μπάρλου αρχίζουν και τρίζουν, κι επειδή η ΑΕΚ είναι σοβαρότατο μέγεθος, γιατί δεν αντιστρέφουμε όλοι μαζί το στόχο του κοινωνικού έργου; Γιατί δεν παραιτούνται , να γίνουν απλοί θεατές με δωρεάν είσοδο στα VIP, κι όταν χάνει η ΑΕΚ, ή όταν δεν μπορεί ν’ αλλάξει μια μπαλιά στα δυο μέτρα , να σηκώνονται και να χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι; Δείχνοντάς μας πώς θα έπρεπε να είναι η νοοτροπίας μας . Αφού δεν θέλουν να είναι πρώτοι, γιατί δεν πουλάνε την ομάδα σε κάποιον πιο ικανό;
     Γιατί δεν παραδέχονται ότι είναι Δώνηδες διοικητικοί; Γιατί δεν πάνε να βοηθήσουν τον κύριο Νικολαϊδη στο έργο του στην Αλεξανδρούπολη; Εκεί μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι άνθρωποι από εμάς. Και μια νοοτροπία που δεν χρειάζεται αλλαγή. Η ομάδα της συμπαθούς πόλης, πόσο χειρότερα να πάει; Θεοί θα είναι, λατρεμένοι. Μάλιστα εκεί μπορεί να πάρουν και τον Δώνη για να μην λείπει και στέλεχος από το team τους. Και να έρχονται και να κρυφοκοιτάνε την ΑΕΚ που και που. Σαν δεύτερη ομάδα τους. Αν παίζει καλύτερα, ή πάρει και κανά τίτλο, ας μουντζώσουν. Δεν θα κατηγορήσω τίποτα. Θα έχουν κάθε δίκιο. Κι εγώ άδικο που δεν άλλαξα τη νοοτροπία μου!




ΥΓ. Αγαπητέ φίλε, σου χαρίζω το ψηφοδέλτιο με την υπόμνηση οτι ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΓΩ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΑΕΚΤΖΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ. ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩ ΚΑΤΙ, ΤΟ ΒΑΡΑΩ ΜΕ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΝΑΘΕΤΩ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΚΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟ ΦΟΡΜΠΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ 750, ΟΥΤΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΑΤΣΗΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΛΙΟ. ΓΙΑΤΙ ΛΑΤΣΗΣ; ΕΛΑ ΝΤΕ. ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ ΚΑΒΟΥΡΑ.

Ψηφοδέλτιο Δημήτρη Μελισσανίδη
1. Δημήτρης Μελισσανίδης 
2. Κώστας Γενεράκης 
3. Ιάκωβος Μελισσανίδης 
4. Ευάγελλος Ασλανίδης 
5. Τάκης Ζαχόπουλος 
6. Γιώργος Κανδύλης 
7. Πέτρος Γκλάβας 
8. Ανδρέας Δημητρέλος 
9. Εδουάρδος Καρέρ 
10. Μάνος Μακρής 
11. Γιώργος Μπέρκοβιτς 
12. Κωνσταντίνος Κανάκης 
13. Πανταζής Φύκιρης 
14. Κωνσταντίνος Μάρκου 
15. Αριστείδης Αριστοτέλης 
16. Μιχάλης Παπαδημητρίου

Εξελεγκτική επιτροπή 
1. Θεόδωρος Γεωργίου 
2. Σταύρος Αβραμίδης 
3. Δημήτρης Φασούλας

ΞΑΝΑ ΝΗΣΤΕΙΑ ;

           Το τέλος των Αποκριών πάντα φέρνει το κάψιμο του Καρνάβαλου. Την τρέλα δηλαδή του ανθρώπου που θέλει μόνιμα να απαξιώνει τον δυνατό και τον αξιο, που βέβαια ο ίδιος αναγόρευσε σε βασιλιά. Αυτό θα γίνει κι αύριο αφού η ανθρώπινη μαλακία έχει μια σταθερότητα. Θα εμφανιστεί ξανά και το κινέζικο έθιμο του αετού κι έτοιμος ο χαλβάς.
           Κυριακάτικο όμως πήρα μια μεγάλη χαρά. Η Καβάλα έκαψε μια μέρα νωρίτερα την καραναβαλίστικη αλογοτροφή. Μασκαρεύτηκαν όλα τα αποτελέσματα βέβαια αφού τα διπλά πέσανε σύννεφο, αλλά στο ΟΑΚΑ πραγματικά βγήκανε οι δονητές του Τύρναβου και κάτσαν όλα τα παιδάκια πάνω. Η απαίσια διοίκηση του, ο αντιπαθέστατος Νόμπλιας κι εκείνο το χάπατο ο Σισέ.
           Βέβαια δεν πολυελπίζω οτι θα χάσει τελικά το πρωτάθλημα, αλλά και τι είναι η ζωή; Πρόσκαιρες χαρές και προσδοκίες. Διότι πλέον ο ΠΑΟΚ μπορεί να κρατήσει την τύχη στα χέρια του. Δεν είναι κι ακατόρθωτο, άσχετα αν τον πιάνει ζαλάδα όταν μπαίνει σε στόχους και πίεση. Θεωρητικά μιλάμε πάντα, διότι αν στοιχημάτιζα για το παιχνίδι της Τούμπας θα πόνταρα στο διπλό. Για πολλόυς λόγους και αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς. Και μην πηγαίνει το μυαλό σας μόνο σε παρασκηνιακές κινήσεις.
             Όμως η ηδονή είναι απέραντη για τον πανικό που έχει ενσκύψει σε όλα τα επίπεδα στην ομάδα του στάβλου. Θα με ρωτήσετε βέβαια αν χαίρομαι που η δαφνοστεφανωμένη μπαίνει στην διεκδίκηση του τίτλου ξανά. Δεν τον θεωρώ ικανό μεν , αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα δε. Διότι είναι ένας ανταγωνιστής που τον ξέρουμε στις πρακτικές του και στην πλήρη ανοργανωσιά του που θυμίζει την ελληνική πραγματικότητα. ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΑΕΚ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΑΤΑΙ. Κι είναι προτιμότερο να αγωνίζεσαι εναντίον ενός παρά εναντίον δυο κι όλοι θυμάστε τις σφαγές που πάθαμε όταν στην αρχή του πρωταθλήματος παίζανε κι οι δυο για το πάνω χέρι. Επίσης, διότι το καλοκαίρι αν η αλογοτροφή δεν πάρει την κούπα, έχει να γίνει μακελειό με το στρουμφάκι που σήμερα νοιώθει την ίδια χαρά με μένα. Και τέλος διότι στην δαφνοστεφανωμένη υπάρχει πολύς προσφυγικός κόσμος και την θεωρώ πιο λεβέντικη ομάδα απο την κλασσική ανταγωνίστρια μας.
         Θα μου κάποιος να κοιτάω τα χάλια μας. Αυτά κοιτάω και ξαναλέω  χωρίς υπερβολές, οτι με μια αντικειμενική διαιτησία μέχρι να μας ξεκάνει και με την προσοχή τεταμένη των σαχλών παικτών μας - που όμως λογικά διασπάσθηκε απο το κατεστημένο - θα είχαμε 12 περισσότερους πόντους και θα ήμασταν στους 48. Κάτι που ισχύει για τον ανταγωνισμό μας, αφού και οι δυο απατε(αι)ώνιοι έχουν πάρει και τις φλούδες και τα κουκούτσια των φρούτων απο την διαιτησία. Και οι γκέλες τους, δεν γίνεται να ήσαν λιγότερες.
          Πληρώνουμε την διοικητική ανυπαρξία και την μπαγιεβιτσική κοζωνιάδα. Και τον διχασμό μας σαν κόσμος που δεν προσελκύει σοβαρά funds. Τα τρία αυτά είναι τα κακά της μοίρας μας που γράφουν την ιστορία εις βάρος μας και χάνουμε συνέχεια νέους οπαδούς, τίτλους και συναίνεση. Θα μου πείτε βέβαια οτι μπορεί μετά το καλοκαίρι να μην υπάρχουμε αν αποτύχει ο Αδαμίδης να πείσει τον SUGAR να ξαναμπεΊ στην ΑΕΚ. Διότι γι' αυτό το λόγο γίνεται και η συγκέντρωση των μετοχών σε έναν και η αποχώρηση του Παπά απο τα κοινά. Δηλαδή ανθρώπων που τους είχε στην τσέπη του ο κοντός και δεν αντιδρούσαν για τίποτα, έχοντας σαν επιχειρηματολογία μόνο τα τζάκια. Που θα τα κοιτάμε σβηστά αλλά οργανωμένα.
          ΥΓ1. Σοβαρολογείς ρε φίλε οτι έχει 750 μετρητά; Τόψαξα αρκετά και πραγματικά βρήκα ένα νούμερο που έχει πολλά κουμπιά. Πιστεύω επίσης να βρήκες αν ήμουνα τότε εκεί.
          ΥΓ2. Αν θέλει κάποιος ας μου στείλει το τηλέφωνο του ταμείου της ερασιτεχνικής.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΑΕΚ

         Μαλακίες εδώ δεν γράφουμε. Το ματς δεν το είδα κι άρα δεν μπορώ να γράψω κριτική. Ο μεγάλος μου ο γιός κάτι μου είπε, αλλά δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ μια που το παιχνίδι το είδε μετά το 65, κι ο μικρός βρίσκεται με το σχολείο του στην Βαρκελώνη. Άρα δεν θα το παίξω δημοσιογράφος που δήθεν είδα , οσμίστηκα και κατάλαβα.
           Βρισκόμουν στην " Βυζαντινή γωνιά" κοντά στο ναό. Με δυο καινούργιους φίλους, τον Τόλη και τον Μιχάλη. Είχαμε στήσει την συνάντηση και το μαγαζί είχε στήσει την πολιτική να μην μεταδίδει αγώνες ποδοσφαιρικούς. Ψιλοτσαντίστηκε ο Τόλης στην αρχή, αλλά το χωνέψαμε κι οι τρεις μας θεωρώντας οτι η παρέα είναι πιο σημαντική. Εξ άλλου όλοι μας θεωρούσαμε οτι η ΑΕΚ θα έπρεπε να κερδίσει τον τελαυταίο παρά τις τεράστιες απουσίες του Κουτρουμάνου και του Αραμπατζή.
             Και πράγματι η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Και κατατοπιστική για μένα, που σαν στάση ζωής απέχω απο οποιοαδήποτε μορφή οργάνωνσης. Και που έχω την στοιχειώδη πληροφόρηση που διαβάζω στα μέσα ή αντιλαμβάνεται το φτωχό μυαλό μου. Κι έμαθα πολλά παρόλο που η συζήτηση ήταν ψηφιακή. Δηλαδή τρεις άγνωστοι άνθρωποι που θέλουν να επικοινωνήσουν και να πουν τα σώψυχα τους, είναι σχεδόν απίθανο να βγάλουν έναν αναλογικό ειρμό. Όλοι παλεύουν να κλείσουν απορίες ( κυρίως εγώ ) κι  όλοι θέλουν να μεταβιβάσουν εμπειρίες ή προσωπικές στιγμές.
            Τι απεκόμισα; Οτι σαν Αεκτζήδες είμαστε σούργελα. Έχουμε έναν τρομερό διχασμό που είναι απόρροια της τεράστιας προσωπικότητας του Αεκτζή αλλά και της φτώχειας που επικρατεί σε αγωνιστικό επίπεδο. Οι δυο φίλοι, που πιστεύω οτι θα καταθέσουν την σκέψη τους και στο ούζο μας την άλλη εβδομάδα, απλόχερα και χωρίς καμία δεύτερη σκέψη βγάλανε τον πόνο τους αλλά και τον υγιή προβληματισμό τους για το μέλλον μας. Με βαθύτατη γνώση του παρασκηνίου και των παρελθοντικών ζυμώσεων, όλα τα παρουσίασαν στην σωστή διάσταση και μέκαναν κοινωνό πραγμάτων που ούτε καν το μυαλό μου δεν θα πήγαινε.
          Τα συμπεράσματα είναι δυο: Η πολυποικιλότητα που πλέον υπάρχει μέσα στην Original - κάτι που το αντιμετωπίζω υγιέστατο - κι οτι ο Ντέμης έχει κόσμο πολύ που σε  πιθανή επιστροφή του θα γύριζε ξανά τούμπα το τηγάνι. Εντυπωσιακή ήταν η θέση οτι ο Μελισσανίδης δεν έχει το ρεύμα που νόμιζα οτι είχε. Μια θέση σοβαρή με επιχειρήματα, χωρίς φανατισμό, που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ'όψιν μας. ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΣΧΟΙΝΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΝΕΓΑΚΗ Η ΤΟΝ ΧΟΥΝΤΙΝΙ.
          Τα λοιπά για πρόσωπα που διαδραματίζουν ρόλο σήμερα, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Και οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες. Όλοι δεχόμαστε οτι η ΑΕΚ είναι πάνω απο όλα και ψάχνουμε να βρούμε ένα κανάλι σύμπλευσης για να πηγαίνουμε στα γήπεδα της επιλογής μας , να σηκώνουμε τίτλους ή τουλάχιστον να φεύγουμε γεμάτοι οτι οι παίκτες προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν.  Η κουβέντα έβγαλε ξεκάθαρα οτι δεν υπάρχει κάποιο σκοτεινό παρασκήνιο για μια ομάδα ανθρώπων, που παρόλο που βρίστηκαν εδώ μέσα, όλοι θέλουν να πάνε εκεί που πρέπει κι αξίζει ο καθένας. Άλλος στην εξέδρα κι άλλος  όπου προβλέπεται απο τη μοίρα σαν θέσει υποστηρικτής.
           Δεν μας ταράζει η αντίθεση δογματικών θέσεων που κατά καιρούς έχω εκφράσει. Μας ταράζει οτι πιαστήκαμε κορόϊδα απο ιμάμηδες  κοντούς που χρησιμοποίησε ανθρώπους και καταστάσεις για ίδιον όφελος και εις βάρος της ομάδας μας. Ανατριχιαστικά πράματα, που βεβαίως δεν θα γραφτούν εδώ πέρα. Ευχόμενος καλά κούλουμα σε όλους, ελπίζω η επερχόμενη νηστεία να δώσει υγειά στην ομάδα μας που την χρειάζεται και την διατήρησε ούσα και σήμερα στην τέταρτη θέση. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΤΟ ΣΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ. ΟΙ ΑΕΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΧΑΜΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΖΥΓΙΑ.

MΠΟΥΡΓΚΑ

     Μ’ έχει εκνευρίσει το Ισλάμ. Κι όλοι αυτοί που το ακολουθούν. Δεν φτάνει που ταλαιπωρηθήκαμε να τους δεχθούμε στην Ευρώπη και να υποστηρίξουμε την λατρευτική τους διαφορετικότητα. Δεν φτάνει που ξοδέψαμε χρήματα για δικά τους σχολεία ή για τεμένη να πηγαίνουν να προσεύχονται. Και δεν φτάνει που καταξοδέψαμε κονδύλια σε διαφημιστικές εκστρατείες να πείσουμε τους συμπολίτες μας για ανεξιθρησκία.
      Παραπάει το πράμα όμως. Και θα μιλήσω. Η υπομονή μου εξαντλήθηκε. Έχω κι εγώ δικαιώματα. Εδώ ήρθαν, δεν πήγα εγώ εκεί να τους χαλάσω τα τσάγια και τα μετά θάνατον ατζέμ πιλάφια. Και το λέω ξεκάθαρα: Η μπούργκα πρέπει να καταργηθεί. Συντάσσομαι πλήρως με τον πρόεδρο της Γαλλίας που κάνει τον δικό του ανένδοτο αγώνα. Επιτέλους πια. Καλοί οι ισλαμιστές, αλλά μοναχοφάηδες. Και στα τσιμπούσια, θέλω να συμμετέχω οπωσδήποτε. Όπως και στα τσιμπούκια.
      Και μπαίνω στην ουσία. Όλες οι γυναίκες στην Ευρώπη κυκλοφορούν με τα βυζιά και τους κώλους έξω. Και τις κοιλιές και τα πρόσωπα. Όλες οι διαφημίσεις των δρόμων ή των τηλεοράσεων, αναδεικνύουν το προϊόν τους μέσω της γυναικείας γύμνιας. Κι αυτά τα βλέπουν οι κύριοι του Ισλάμ. Και τα δέχονται για τις γυναίκες μας. Και δεν έχω δει κανέναν να διαμαρτύρεται, ή να ρίχνει πανιά στην γυμνή της αφίσας . Κανείς ισλαμιστής δεν δείχνει την αποστροφή του στην πορεία αφανισμού που έχει πάρει πλέον παγκοσμίως ο χριστιανισμός. Ακόμα κι ο Βουδισμός.
      Και τελικά τι κάνουν; Οφθαλμόλουτρα. Βλέπουν τις γυναίκες μας, τις τρώνε με τα μάτια τους και παίρνουν και ιδέες για το σπίτι . Ενώ τις δικές τους, τις κρατάνε ντυμένες. Και τι ντυμένες; Στην κυριολεξία καμουφλαρισμένες με αυτήν τη μπούργκα. Δηλαδή τις θέλουν μόνο για την πάρτη τους. Όχι κύριοι. Έχετε άδικο. Θέλουμε κι εμείς να βλέπουμε τις δικές σας και να τις πηδήξουμε κιόλας αν γίνεται. Όπως για σας είναι μυστηριώδη τα θηλυκά μας που γδύνονται, έτσι και για μας υπάρχει το ίδιο μυστήριο για τα ντυμένα δικά σας.
Την στάση σας ισλαμιστές δεν την καταλαβαίνω. Τα δικά σας δικά σας, αλλά και τα δικά μας δικά σας; Τι λέτε ρε; Κι έχει δίκιο ο πρόεδρος της Γαλλίας να διαμαρτύρεται. Όλη η υφήλιος, συμπεριλαμβανομένου και του Ισλάμ, έχει δει την σύζυγο του θεόγυμνη. Να μην δει κι αυτός τις μουσουλμάνες γυναίκες σας γυμνές; Αύριο μπορεί να χωρίσει. Να μην έχει οπτική πληροφόρηση για το επόμενο ταίρι του; Και μαζί μ’ αυτόν βέβαια, κι εμείς. Οι γλάστρες του βασιλικού.
      Κύριοι αλλόθρησκοι, τις ευαισθησίες για τη μπούργα να τις αφήσετε. Και μιλώ εγώ, που σαν άνθρωπος στην ζωή του, υποστηρίζει όλες τις θρησκείες κι είμαι ελεύθερος σαν τον μεγάλο Bob Hope, που είπε: « Πηγαίνω στις εκκλησίες όλων των θρησκειών. Δεν θέλω να χάσω την αιώνια ζωή για τεχνικές λεπτομέρειες.» Για τέτοιο ευρύ πνεύμα μιλάμε ότι διαθέτω.
     Γιατί ρε πούστη μου, τις έχετε καλυμμένες; Τόσο πολύ τις εμπιστεύεστε; Τις έχετε ρωτήσει αν αισθάνονται άνετα εκεί μέσα, αν ζεσταίνονται ή αν κρυώνουν; Έχετε ελέγξει ποτέ αν από μέσα έχουν καρφωμένο κανά δονητή ή αν φοράνε τίποτε σέξυ εσώρουχα κι όταν πάνε στο γραφείο που απασχολούνται, ψιλοσηκώνουν τη μπούργκα και κάνουν το περίφημο μπουργκάτο;
     Τώρα, αν δεν σας αρέσει η Ευρώπη, άνετα μπορείτε να γυρίσετε πίσω στις πατρίδες σας, εκεί που συμφωνείτε όλοι. Αν μάλιστα σας καυλώνει και τόσο πολύ το ένδυμα αυτό, προτείνω να το βάλετε κι εσείς άνδρες του Ισλάμ. Όπως οι δικοί μας Σκωτσέζοι φοράνε τα κιλτ ή όπως ο δικός μας ο Ρουβάς βάζει φούστα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα τι θα φοράτε εκεί. Εδώ όμως έχω. Βλέπεις την γυναίκα μου; Θα βλέπω κι εγώ την δική σου. Σκέφτεσαι πράματα για την δική μου; Θα σκέφτομαι κι εγώ για την δική σου. Ισότης κι αδερφότης. Και, στον κίνδυνο του κέρατου και της ονείρωξης, και, στον βωμό του πεοκρουστικού χόμπυ. Δεν γίνεται αλλιώς. Η αλήθεια της Ευρώπης είναι γυμνή. Η αλήθεια της Ασίας είναι ντυμένη. Διαλέχτε.
      Και πρέπει αδέρφια μου του Ισλάμ να το καταλάβετε και να το δεχτείτε. Και να αφήσετε τα κόλπα με τα ειδικά μπανιερά που σκαρφίζεσθε, τα μπουργκίνι, και τα λοιπά κουραφέξαλα περί ηθικής. Διότι ο πέλεκυς της Ευρώπης θα πέσει βαρύς. Διότι η Ευρώπη γουστάρει να πηδιέται κι αν δεν μπορεί, γουστάρει να φαντασιώνεται. Άρα λοιπόν, δεν θα επιτρέπεται διορισμός σας στο δημόσιο, ούτε μεταφορά με δημόσια συγκοινωνία, ούτε και νοσοκομειακή περίθαλψη.
     Και για το νοσοκομείο, υπάρχει και τεράστιο τεχνικό θέμα. Ας πούμε ότι είμαι γιατρός και μου φέρνεις την μπουργκοφορεμένη. Πώς να την ξεγεννήσω; Πώς να βρω τον πιθανό καρκίνο του μαστού; Πώς να διαγνώσω ρε αδερφέ; Πώς να εγχειρήσω; Όσο καλός γιατρός και να είμαι, πρέπει, και να βλέπω, και να πιάνω. Τι διάολο, εκεί στις χώρες σας ο συνάδερφος μου μαθαίνει μπουργκοιατρική; Τι έχουν τα μάτια του; Ακτίνες Χ;
      Τι, επιτρέπεται να γδυθεί όταν το θέμα είναι ιατρικό; Πού το λέει το κοράνι αυτό; Και καλά βρέθηκε κάτι και χρειάστηκε να γδυθεί μπροστά στα μάτια του άπιστου δυτικού. Αν δεν είχε τίποτα; Θα κατηγορηθεί ο επιστήμονας ότι το έκανε επίτηδες για να δει την μουσουλμάνα γυμνή και θα του κηρυχτεί τζιχάντ; Για σκεφθείτε λογικά λιγάκι.
      Καταλαβαίνω ότι είστε πιστοί. Κι εμείς είμαστε. Κι έχουμε φάει τεράστιες χλαπάτσες. Οι πρωτόπλαστοι μας φορούσαν φύλλα συκής. Οι αρχαίοι μας την βγάζανε με μια χλαμύδα. Οι επαναστάτες μας σκοτώθηκαν με μια φουστανέλα. Τρέχω λίγο την ιστορία μας όπως βλέπετε. Ξέρετε τι πόνος ήταν για μας να βάλουμε τα εργαλεία μας μέσα σ’ ένα παντελόνι; Το κάναμε όμως τελικά. Και κάναμε κι άλλα, που αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα καταργούσα και τα μπετά και τα πετρέλαια και θα σκαρφάλωνα σε καμήλα, κατά προτίμηση τρικάμπουρη του Μπαγκλαντές.
      Τι άλλο κάναμε; Δεχθήκαμε να γίνουν οι γυναίκες μας ίσες και να πηγαίνουν στις παραλίες με τους σκατοκόφτες πίσω και topless. Να φοράνε τα ίδια ρούχα μ’εμάς. Ε, τώρα θα δεχθείτε κι εσείς να πετάξετε τη μπούργκα. Λογικά πράματα, μακριά από τα παραμύθια που κουβαλήσατε από τις εκκλησίες σας. Και ξέρετε καλά τι είναι αυτές: " Οι εκκλησίες σε σχέση με τον θεό, είναι σαν τις διαφημίσεις σε σχέση με την Κόκα –Κόλα : προωθούν την δίψα, χωρίς να την σβήνουν" John Updike.
      Τέλος πια στον αγώνα αυτόν που διεξάγεται χωρίς να έχουμε ακούσει καν τις γυναίκες σας. Τι είπατε; Ότι στο Ισλάμ η γυναίκα δεν επιτρέπεται να έχει γνώμη; Εντάξει δεν σας βρίσκω και πολύ λάθος σε αυτό, αλλά τώρα έχουμε άλλη θεσμικότητα . Με τον συμβιβασμό μονόδρομο. Για το κοινό καλό της Ευρώπης μας, της πατρίδας μας.
      Και τώρα που το σκέφτομαι, ξανακαταλαβαίνω πόσο μαλάκας ήμουν και είμαι που σηκώθηκα κι έφυγα από την Αμερική. Κι ήρθα στον πολιτισμό που δεν μπορεί να διαχωρίσει τα άχυρα από τα πίτουρα. Διότι εκεί, στα States, δεν ασχολείται κανείς με την διαφορετικότητα του κάθε μαλάκα κι ας μην υπάρχει ιστορία. Καταλαβαίνει τον χρήσιμο πολίτη είτε φοράει είτε δεν φοράει μπούργκα. Βέβαια, πριν την αεροπορική πτήση θα την βγάλεις και θα πεις κι έναν αμανέ. Το κοράνι τι λέει επί της ασφάλειας των πτήσεων; Πώς, τα θεωρεί λεπτομέρειες; Μα γι αυτές μιλάω τόση ώρα. Για τη μπούργκα, τη λεπτομέρεια της πίστης.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΔΥΝΑΜΗ

           Ένα πράμα που ΔΕΝ υιοθέτησα στη ζωή μου, ήταν η αδικία. Στην αρχή το έλεγα στη μπάλα που έπαιζα στην φτωχογειτονιά των Άνω Ιλισίων και μετά στην πλατεία της λεωφόρου Αλεξάνδρας που είδα πολλά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν η ΄τιμιότητα ενός απλού κοινού αγώνα δρόμου: Δύο κύκλοι της πλατείας κι όποιος έρθει πρώτος. Και το παρατηρούσα πολύ μικρό αλητάκι. Ο καλύτερος δρομέας, ο Μάνθος, τελικά θα έχανε το ονόρε της γειτονιάς, οπότε καμιά εκατοστή μέτρα πριν το τέρμα ΤΡΑΒΗΞΕ τον πρώτο , τον πεινασμένο να νικήσει τον αδιαφιλονίκητο, και τον πέρασε. Ο αγώνας ακυρώθηκε και ξαναέγινε. Η γειτονιά απένειμε δικαιοσύνη. Αθώωσε τον ήρωα της. Στον επόμενο αγώνα , ο  Μάνθος κέρδισε διότι την προηγούμενη νύχτα δεν είχε ξενυχτίσει.  Έπρεπε να δείξει οτι κερδίζει τους πάντες. Κι η γειτονιά οτι έχει τον ήρωα της.  Το παιδί που έχασε στον πρώτο αγώνα, δεν καταλάβαινε την στήριξη στο Μάνθο. Δεν καταλάβαινε γιατί υπήρχε επανάληψη του αγώνα, ενώ στον κλασσικό αθλητισμό δεν υπάρχουν τραβήγματα. Κούνησα το κεφάλι.
            1971. Παο - ΑΕΚ. Ξεκινώ απο την ίδια πλατεία με τα πόδια να πάμε να δουμε τον αγώνα. Μια παρέα μεγάλων, όλοι παναθηναϊκοί με εξαίρεση τον πατέρα μου κι εμένα στα 9, ανηφορίζουμε τον δρόμο. Τρελή αλογοτροφή η μάνα μου, που χρόνια αποκαλούσε τον πατέρα μου Τούρκο και σχεδόν μου ξόρκιζε την ιδέα της ΑΕΚ. Εγώ το πάλευα. Στον δρόμο λοιπόν, βλέποντας τον πατέρα μου μόνο του σαν μέλος της παρέας, του ζήτησα να μου πάρει ένα κασκώλ της ΑΕΚ. Να το παίξω δικός του.. Αυτό έγινε σε ένα κιόσκι κάτω απο το σπίτι της γιαγιάς μου ( Λ. Αλεξάνδρας 122 ) που είχαν απλωμένες τις πράσινες τσόχες του Κουμκαν. Δύο δραχμές έκανε το κασκώλ, ΔΕΝ ΕΘΕΩΡΕΙΤΟ ΚΑΤΙ, είχε ένα δεκάρικο ο πατέρας μου, ζήτησε πιο ψιλά απο τον Γιάννη τον Χρυσοχόου ( Παο) για να μου το πάρει. Ο "φ'ίλος" του απάντησε: ΡΕ ΗΡΑΚΛΗ ( πατέρας μου) , για την ΑΕΚ να σου δώσω τα λεφτά;
            Θίχτηκα, κυρίως για τον πατέρα μου. Που ήταν, ακόμα μόνος. Τις φιλίες τις ξέρω αλλοιώς. Και πιστεύω οτι θα πάρω οτιδήποτε μου ζητήσει το παιδί που το έχω υπο την επίβλεψη μου για να χαρεί. Πιστεύω οτι ο πατέρας μου αισθάνθηκε κάπως. Δεν μίλησα. Καθίσαμε στην θύρα 6-7, που οι θέσεις ήταν μοιρασμένες μεταξύ των οπαδών των δυο ομάδων. Ζήλευα αυτούς που φοράγανε κασκώλ. Κάτι μου έλειπε τελικά, που δεν μπορούσα να το προσδιορίσω.
            Ο Παο προηγήθηκε περίπου στο 10 με μια μπάλα που κόλλησε στη λάσπη και την αντιλήφθηκε ο Δομάζος εις βάρος του δικού μας Κωνσταντινίδη. Στο πέταλο μας, στα μάτια μου μπροστά. Σκατά. Κάποια λεπτά αργότερα ισοφαρίσαμε και πετάχτηκα στον αέρα χωρίς να έχω προκλαέσει πριν. Τι να κάνει ένα χάπατο; Ο διπλανός μου , μου δίνει μια καραμούζα κίτρινη με μια κρεμασμένη κίτρινη παλαστική σημαία. Αρχίζω να σφυράω σε άσχετες στιγμές στο 1-1 και μια αλογοτροφή μου βουτάει την πίπιζα , μου την κοπανάει στο κεφάλι δυνατά και μου λέει: ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΝΙΕΣΑΙ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙ. Η καραμούζα έσπασε . Ο πατέρας μου, που του έστρεψα το κεφάλι, δεν μίλησε. Έμεινα με την απορία του τι είχα κάνει τελικά. Γιατί δεν με προστάτευσε και χάζευα την σπασμένη σάλπιγγα. Τελικά τίποτα δεν θα είχα απο το γήπεδο για να κοιμάμαι μαζί του.
             Η ΑΕΚ κέρδισε 1-2 και στον δρόμο της επιστροφής, η γιαγιά είχε μαζεμένες τις τσόχες κι η μάνα μου απειλούσε θεούς και δαίμονες για την προσφυγιά , τα χανούμια και τα τσογλάνια. Ηταν κι ωραία γυναίκα, όλοι πήγαιναν πάσο. Πάσο πήγαινε κι ο πατέρας μου Πάσο πηγε κι όταν πήρανε το διαζύγιο, πιστεύω ασχέτως ΑΕΚ. Λίγο πριν το σπίτι, ακριβώς κοντά στο σημερινό δωματιάκι, στη μέση καβγά δικού μου και της μάνας μου- καταλαβαίνετε την αστειότητα αφού κατέγραφα ρατσισμό κι όχι ποδοσφαιρική πραγματικότητα αφού ήταν άσχετη- σταματάει ένα αυτοκίνητο που ανέβαινε τη λεωφόρο. Σίγουρα καμακωτά για τη μάνα μου, μου λέει ο συνοδηγός: ΕΛΑ ΕΔΩ ΓΙΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΦΙΛΗΣΩ. ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ.
          Για να γλυτώσω απο τη μάνα μου, κοιτάζω τον πατέρα μου. Και μου λέει : ΠΗΓΑΙΝΕ.
    Και τρέχω στον άγνωστο, με φιλάει και μου περνάει γύρω απο το λαιμό μου το κασκώλ του που έμελλε να είναι το πρώτο μου και το τελευταίο μου. Και ποτέ δεν αγόρασα στα παιδιά μου ίδιο προϊόν. Όλα τα άλλα ναι.Φανέλες, μπουφάν, κάλτσες. ΔΙΟΤΙ  ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΔΕΡΦΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ. ΕΓΙΝΑ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ. ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΗΝ ΠΟΥΣΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ.
          Όποιος έρθει στο γραφείο μου σήμερα, θα δει το κασκώλ αυτό σε κάδρο. Είναι το προσωπικό μου μουσείο που βέβαια έχει και κάτι φανέλες που δεν τις πέταξα αλλά τις έκανα τιμημένα λάβαρα προσκύνησης.
       ΚΑΙ ΘΑ ΠΩ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ:
              ΑΕΚΑΡΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΘΕΑ
              ΠΟΥ ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ
              ΑΕΚΑΡΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΑΚΟΛΟΥΘΩ
               ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΕΚΤΖΗΣ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΩ.
      Αγαπητοί MIKE και ΕΡΝΕΣΤΟ , ΣΑΣ ΤΙΜΩ ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΑΔΙΚΟΣ, ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Η ΑΕΚ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ.  
       ΚΙ ΑΕΚΤΖΗΣ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΑΙ. ΑΣΧΕΤΑ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ.